ثبت لوگو - مشاوره ثبت شرکت

مقدمه

پیش از این در مطالب مجله ثبت یار، نکات متعدد و کاربردی ای پیرامون ارکان شرکت سهامی (مجمع عمومی سهامداران، هیات مدیره و بازرسان)، نحوه تصمیم گیری در شرکت های سهامی، حق رای در مجمع، شرایط قانونی مربوط به بازرسان و هم­ چنین نحوه انتخاب اعضای هیات مدیره در شرکت، بیان نمودیم و تا حدود زیادی ساختار و شرایط مربوط به تشکیل و اداره شرکت ها خصوصا شرکت های سهامی و مسئولیت محدود را روشن نمودیم.

مدیر موظف و غیر موظف کیست؟

اما یکی از عباراتی که ممکن است برای اشخاص فعال در حوزه شرکت های تجاری، آشنا باشد اما معنای دقیق قانونی و حقوقی آن را ندانند، مدیران موظف و غیرموظف» است. به کدام دسته از مدیران در شرکت موظف و به کدام یک غیر موظف گفته می شود؟

به حسب مقررات قانونی و رویه شرکت داری در کشور، مدیران موظف» به کسانی گفته می شود که علاوه بر تصدی یک سمت مانند رییس هیات مدیره، نائب رییس هیات مدیره و یا صرف عضو هیات مدیره، یک پست اجرایی نیز در شرکت دارند. به طور مثال ممکن است در شرکت مدیر واحد حقوقی، به حسب انتخاب مجمع عمومی سهامداران شرکت برای مدت مشخصی به عضویت هیات مدیره نیز دربیاید. در این شرایط به این شخص که علاوه بر یک پست اجرایی در شرکت، عضو هیات مدیره نیز می باشد، مدیر موظف» گفته می شود.

در مقابل اگر عضوی از هیات مدیره در ساختار اداری شرکت،پست اجرایی خاصی نظیر آن چه در فوق بیان شد، نداشته باشد، مدیر غیر موظف» تلقی می گردد.
تعیین حقوق مدیران

شاید برای شما هم سوال باشد که حقوق مدیران شرکت را چه کسی تعیین می کند؟

در پاسخ باید گفت، همان مرجعی که این مدیران را منصوب می کند (مجمع عمومی شرکت)، میزان حقوق و پاداش اعضای هیات مدیره را نیز تعیین می کند. البته باید توجه داشت که میزان پاداش مدیران شرکت، اخیراً با محدودیت های قانونی نیز مواجه شده است. فلذا مجمع نمی تواند برای پرداخت پاداش به مدیران، به هر میزان که خواست، اقدام نماید.

الف:پرداخت مبلغ اسمی یا مبلغ افزایش سرمایه به نقد
در این حالت ارائه گواهی بانکی با رعایت ماده 4 ل.ا.ق.ت بهمراه سایر مدارک به اداره ثبت شرکتها اامی   است
روش افزایش سرمایه در شرکتهای سهامی خاص

الف:پرداخت مبلغ اسمی یا مبلغ افزایش سرمایه به نقد
در این حالت ارائه گواهی بانکی با رعایت ماده 4 ل.ا.ق.ت بهمراه سایر مدارک به اداره ثبت شرکتها اامی است .
ب:تبدیل مطالبات حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید
در تبدیل مطالبات حال شده اشخاص به سهم ،رعایت مواد 175 الی7 ل.ا.ق.ت اامی است . سهام جدید ی که در نتیجه این گونه افزایش سرمایه صادر می گردد می بایستی ورقه خریدسهم توسط طلبکاران که مایل به پذیره نویسی می باشد امضا شود. در ورقه خرید سهم رعایت بندهای ذیل ماده 179 ل.ا.ق.ت ضروری است . در مورد مواد فوق الاشاره در موقع ارائه مدارک افزایش سرمایه می بایستی لیست کاملی ار بستانکاران شرکت شامل مطالبات حال شده آنان که تبدیل به سهام گردیده ورونوشت اسناد و مدارکی که حاکی است از تصفیه این مطالبات به سهام به همراه سایر مدارک به اداره ثبت شرکتها تسلیم شود.
ج:انتقال سود تقسیم نشده یا اندوخته شرکت یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به سرمایه :
سود یا اندوخته مازاد بر اندوخته قانونی و یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید بر اساس ماده 160 ل.ا.ق.ت را به سرمایه شرکت اضافه نماید . در این حالت کلیه عواید حاصله و سود یا اندوخته قانونی به نسبت سهام به هر یک از سهامداران تعلق می گیرد.
صورتجلسه هیات مدیره دایر بر رعایت موارد بهمراه سایر مدارک به اداره ثبت شرکتها تسلیم گردد.
د:تبدیل اوراق قرضه به سهام :
افزایش سرمایه از طریق تبدیل اوراق قرضه به سهام فقط در شرکتهای سهامی عام با رعایت مفاد مواد 51 الی 71 ل.ا.ق.ت امکان پذیر می باشد .
ورقه قرضه ورقه قابل معامله است که معرف مبلغی وام با بهره معین است که تمام یا جزء آن در موعد معین باید به مالک آن مسترد گردد. دارندگان اوراق قرضه جزء سهامداران شرکت محسوب نمی شوند و در اداره شرکت حق هیچگونه دخالتی را ندارند و فقط بستانکاران شرکت محسوب می گردند.
مجمع عمومی فوق العاده شرکت می تواند در صورتی که موعد پرداخت اوراق قرضه فرا رسیده باشد تعویض این اوراق با سهام شرکت را تصویب نماید . این تصمیم باید مقاری و همزمان با تصمیم افزایش سرمایه حداقل تا سقف اوراق قرضه منتشره باشد این تصویب باید با رعایت ماده 161 ل.ا.ق.ت و خصوصا تبصره 2 آن همراه باشد .
افزایش سرمایه از طریق تادیه غیر نقد
افزایش سرمایه از محل تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به غیر نقد فقط در شرکتهای سهامی خاص امکان پذیر می باشد .
وفق 4 ماده 3 ل.ا.ق.ت چنانچه تمام یا قسمتی از افزایش سرمایه از طریق آورده های غیر نقدی سهامداران یا افراد دیگری که مجمع با ورود آنان به شرکت موافقت می نماید باشد بر اساس رعایت ماده 82 قانون فوق الذکر این اموال می بایستی مورد تقویم و ارزیابی کارشناس رسمی دادگستری واقع گردیده و به تصویب مجمع عمومی فوق العاده با دستور جلسه افزایش سرمایه رسیده و مدارک آن بانضمام سایر مدارک مورد نیاز به اداره ثبت شرکتها ارائه گردد.
مبلغ افزایش سرمایه از آورده غیر نقدی تابع مبلغ و ارزش تعیین شده آن توسط کارشناس مربوطه بوده و ذکر مبلغی بیش از آن مجاز نمی باشد . چنانچه این آورده مربوط به تعدادی از سهامداران یا افراد جدید الورود به شرکت باشد رعایت مواد 77 الی 81 ل.ا.ق.ت اامی است .(در زمانی که در مجمع بحث در مورد افزایش سرمایه شرکت کلا یا جزئا از محل آورده های غیر نقد و استفاده از مزایای در خواست شده مربوط به آن سهام می باشد سهامداران آوردنده آورده های غیر نقد حق رای در جلسه نداشته و آن قسمت از سرمایه غیر نقد که موضوع مذاکره و رای می باشد از حیث حد نصاب جهت اعلام رسمیت جلسه و رای گیری محسوب نمی گردد و چنانچه مجمع با این آورده ها و امتیازات در خواست شده موافقت ننماید دومین جلسه مجمع بفاصله زمانی که بیش از یک ماه نخواهد بود تشکیل و در حد فاصل دو جلسه اشخاص که آورده های غیر نقد آنان و یا مزایای درخواست شده توسط مجمع قبول نشده باشد در صورت تمایل می توانند بمیزان ارزش تعیین شده اموال غیر نقد بصورت نقد مبلغ سهام را تعهد و تادیه نمایند و همچنین از مزایا و امتیازات درخواستی نیز انصراف حاصل نمایند . در صورتی که صاحبان آورده غیر نقد و در خواست کنندگان مزایا و امتیازات ذکر شده بنظر مجمع تسلیم نشوند تعهد آنها نسبت بسهام خود باطل شده محسوب و سایر پذیره نویسان می توانند بجای آنان این سهام را تعهد و مبالغ لازم را تادیه و سهام مربوطه را ابتیاع نمایند. ضمنا در جلسه ثانوی که جهت رسیدگی به وضع آورده های غی نقد و مزایای مطالبه شده جهت آن تشکیل می گردد می بایستی بیش از نصف پذیره نویسان هر مقدار از سهام شرکت که تعهد شده است حاضر باشند و در آگهی دعوت نوبت دوم باید نتیجه جلسه قبل و دستور جلسه نوبت دوم قید گردد(ماده 80 ل.ا.ق.ت )همچنین در صورت انصراف سهامداران از تبدیل آورده های غیر نقد به سرمایه شرکت و عدم خریداری سهام جدید توسط سایر سهامداران در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه بصورت نقد بوده و مبالغ آن تادیه و گواهی از بانک ارائه گردیده ، شرکت می تواند در صورت انصراف از کل افزایش سرمایه به استناد ماده 19 قانون تجارت از اداره ثبت شرکتها خواستار دریافت گواهینامه استرداد سرمایه واریزی جهت قسمتی از افزایش سرمایه را نماید و اداره مذکور به استناد ماده مارالذکر مم به ارائه چنین گواهینامه می باشد .
افزایش سرمایه در شرکتهای سهامی عام(انحصارا جهت شخص سهامداران )و سهامی خاص(سهامداران و افراد جدید الورود)
مجامعی که جهت اتخاذ تصمیم در خصوص امر مذکور تشکیل می گردد به دو صورت ذیل امکان پذیر است :
الف-تشکیل مجمع با حضور کلیه سهامداران:
الف-1 :جلسه مجمع عمومی فوق العاده با حضور صد در صد سهامداران تشکیل و عملی شدن افزایش سرمایه را به یکی از طرق مذکور در ماده 158 ل.ا.ق.ت یا تجمیعی از بندهای ماده مذکور و ماده مربوطه اساسنامه را اصلاح می نماید . در این مورد مدارک ذیل طبق ماده 3 ل.ا.ق.ت ضروری می باشد .
1-صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده دایر بر افزایش سرمایه با رعایت کامل مفاد اساسنامه شرکت و قانون تجارت یعنی مواد 105 و 101 و 161 و تبصره آن .
2-فهرست صد در صد سهامداران حاضر در جلسه با تایید هیات مدیره رئیسه جلسه در رعایت ماده 105(ل.ا.ق.ت) و تبصره2 آن
3-دو نسخه اظهار نامه مبتنی بر افزایش سرمایه و اعلام سرمایه جدید و تعداد سهام شرکت و اسامی سهامداران و تعداد سهام هر یک از آنان و امتیازات و نوع سهام (برگهای اظهار نامه از واحد فروش اوراق بهادار مستقر در اداره ثبت شرکتها تهیه شود .)
4-مدارک لازم در مورد بندهای مربوط به افزایش سرمایه با توجه به ماده 158 ل.اق.ت.
الف2-:جلسه مجمع عمومی فوق العاده با حضور صد در صد سهامداران تشکیل و رای بر تصویب افزایش سرمایه به یکی از طرق مذکور در ماده 158 ل.ا.ق.ت یا چند طریق آن توما داده و مقرر می گردد پس از عملی شدن افزایش سرمایه ماده اساسنامه مربوطه اصلاح گردد که با توجه به اینکه هیات مدیره مجری مصوبات مجمع می باشد بایستی طبق ماده 163 ل.ا.ق.ت و با عنایت بماده 3 ل.ا.ق.ت عمل نماید . ضمنا مدارک ذیل جهت ثبت لازم می باشد :
1-صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده با رعایت مواد 101 و 161 ل.ا.ق.ت و تبصره های 1و2 آن.
2-فهرست کلیه سهامداران حاضر در جلسه با امضای آنان و تایید هیات رئیسه جلسه در رعایت ماده 105.
3-آگهی حق تقدم یا افزایش سرمایه در رعایت ماده 169 و 166 ل.ا.ق.ت.
4-صوتجلسه هیات مدیره جهت انجام مصوبات مجمع و عملی شدن افزایش سرمایه .
5-دو نسخه اظهار نامه دال بر افزایش سرمایه .
6-مدارک لازم در مورد بندهای مربوط به نحوه افزایش سرمایه در رعایت ماده 158 ل.ا.ق.ت.

ب-تشکیل مجمع با حضور اکثریت سهامداران :
در این مورد می بایستی دعوت از سهامداران شرکت جهت حضور در مجمع فوق العاده با رعایت مواد 84 و98 و100 ل.ا.ق.ت و اسانامه شرکت بعمل آید.
ماده 84 ل.ا.ق.ت مقرر می دارد جلسه مجمع در نوبت اول باحضور بیش از 51% از سهامداران و در نوبت دوم باحضور بیش از --- سهامداران رسمیت می یابد به شرطی که در آگهی دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید گردد.
ماده 98 ل.ا.ق.ت فاصله بین نشر دعوتنامه و مجمع را حداقل 10 روز و حداکثر 40 روز مقرر داشته است .
طبق ماده 100 در آگهی دعوت منتشره در رومه شرکت ، دستور جلسه و ساعت و نشانی کامل محل جلسه و تاریخ آن می بایستی صراحتا قید گردد.
مدارک لازم در بند فوق با نظر به ماده 3 ل.ا.ق.ت عبارتست از :
1-آگهی دعوت مجمع مندرج در رومه شرکت با رعایت مفاد مواد ذکر شده .
2-صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده دایر برافزایش سرمایه با رعایت کامل ماده 101 و ماده 161 ل.ا.ق.ت و تبصره های آن .
3-دو نسخه اظهار نامه دال بر اعلام سرمایه جدید و تعداد سهام و مزایا و نوع آن و اسامی سهامداران با تعداد سهام آنان.
4-مدارک لازم در مورد عملی شدن افزایش سرمایه به یکی از طرق مندرج در ماده 158 ل.ا.ق.ت یا تجمیعی از بندهای مزبور.
5-فهرست سهامدارن حاضر در مجمع با امضای آنان و تایید هیات رئیسه جلسه مبنی بر صحت حضور آنان.
6-صورتجلسه هیات مدیره دال بر انجام افزایش سرمایه در اجرای مصوبه مجمع عمومی فوق العاده مربوطه.
7-فهرست سهامداران پس از افزایش سرمایه با تایید هیات مدیره مستندا به تبصره بند 4 ماده 3 ل.ا.ق.ت.
8-آگهی حق تقدم یا افزایش سرمایه در اجرای مواد 166 و 169 لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت جهت شرکتهای سهامی خاص و آگهی مذکور در رعایت مواد فوق الذکر و رعایت مواد 170 و 171 ل.ا.ق.ت جهت شرکتهای سهامی عام .
توضیحات
در خصوص مجامع فوق الاشعار :
الف-چنانچه مجمع در رعایت ماده 167 لایحه اصلاحی قانون تجارت تصویب نماید که تمام یا قسمتی از حق تقدم صاحبان سهام به نسبت تمام یا بخشی از پذیره نویسی سهام جدید مربوط به افزایش سرمایه مصوبه همان مجمع را سلب نماید می بایستی این ماده و تبصره مربوط به آن کاملا رعایت گردد . هیات مدیره در گزارش خود در رعایت این ماده و تبصره آن بایستی غیر از توجیه وم افزایش سرمایه ، علل و مواد سلب حق تقدم از بعض یا کلیه سهامداران را ذکر واسامی افراد جدید یا سهامدارانی راکه اینگونه سهام بنفع آن سلب حق تقدم گردیده معرفی و تعداد و قیمت سهام و عواملی را که در تعیین قیمت مدنظر واقع گردیده اعلام نماید و ضمنا بازرس یا بازرسان شرکت می بایست گزارش هیات مدیره و علل ذکر شده جهت سلب حق تقدم سهامداران را کاملا تایید نمایند.
چنانچه سلب حق تقدم از بعضی از سهامداران بنفع تعدادی دیگر از سهامداران باشد بر اساس ماده 168ل.ا.ق.ت سهامدارانی که اینگونه سهام جهت آنان منظور شده نمی توانند در اخذ رای جهت اعلام نظریه مجمع در مورد سلب حق تقدم سایر سهامداران بنفع آنان شرکت نماید . در احتساب حد نصاب رسمیت جلسه و دارا بودن اکثریت قانونی جهت معتبر بودن تصمیمات مجمع ، سهام این سهامداران ملحوظ نظر و محسوب نمی گردد.
ب)براساس ماده 165 ل.ا.ق.ت مادامی که سرمایه قبلی و تعهدی شرکت کلا پرداخت نشده و تادیه نشده باشد افزایش سرمایه جدید مجاز نمی باشد .
ج-بر اساس تبصره ماده 3 ل.ا.ق.ت اظهارنامه های افزایش سرمایه می بایستی توسط کلیه اعضای هیات مدیره امضا شود.
د-بموجب ماده 4 ل.ا.ق.ت اساسنامه شرکت نمی تواند متضمن اختیار افزایش سرمایه در شرکت برای هیات مدیره باشد و هیات مدیره راسا مجاز به افزایش سرمایه نبوده و فقط مجری مصوبات مجمع عمومی برای عملی نمودن افزایش سرمایه می باشد .
ه-افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود در صورتی که برای صاحبان سهام ایجار تعهد کند ممکن نمی باشد مگر آنکه کلهی صاحبان سهام با آن موافق باشند (ماده 159 ل.ا.ق.ت)
و-طبق ماده 94 هیچ مجمعی و با اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید .
ز-شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در سازمان بورس و اوراق بهادار یا بانکها به عموم عرضه نمایند و یا به انتشار آگهی و اطلاعیه و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی دیگر برای فروش سهام به غیر سهامداران مبادرت نمایند مگر اینکه از مقررات مربوط به شرکتهای سهامی عام که در قانون تجارت ذکر گردیده تبعیت و پیروی نمایند(ماده 21 ل.ا.ق.ت)
ح-بموجب ماده 162 ل.ا.ق.ت مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هیات مدیره اجازه دهد که ظرف مدت معینی که می بایستی از 5 سال تجاور ننماید سرمایه شرکت را به یکی از طرق ذکر شده در قانون و تا سقف مبلغ مشخص شده افزایش دهد.
ط-مستفاد از ماده 8 ل.ا.ق.ت در موردی که افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود صورت گیرد کلیه این افزایش سرمایه باید نقدا پراخت شود و نیز سهام جدیدی که در قبال این افزایش سرمایه صادر می شود باید هنگام پذیره نویسی برحسب مورد کلا پرداخته یا تهاتر شود.
ی-بر اساس ماده 163 ل.ا.ق.ت هیات مدیره در هر حال مکلف و موظف است در هر نوبت پس از عملی شدن افزایش سرمایه مراتب آن را حداکثر ظرف یک ماده ضمن اصلاح ماده اساسنامه به اداره ثبت شرکت ها اعلام تا آن مرجع نسبت به ثبت و آگهی مفاد آن اقدام نماید.
ک-طبق تبصره 1 ماده 161 ل.ا.ق.ت مجمع عمومی فوق العاده که در مورد افزایش سرمایه اتخاذ تصمیم می کند شرایط مربوط به فروش سهام جدید و تادیه قیمت آن را تعیین یا اختیار تعیین آن را به هیات مدیره شرکت واگذار خواهد کرد .

وظائف و اختیارات مجامع عمومی عادی و فوق العاده شرکت‎ها‏ را می‏توان در مواد 86 تا 257 قانون تجارت بررسی

تصمیمات مجمع

وظائف و اختیارات مجامع عمومی عادی و فوق العاده شرکت‎ها‏ را می‏توان در مواد 86 تا 257 قانون تجارت بررسی نمود که در زیر به آن می‏پردازیم:

ماده 86: مجمع عمومی عادی می‏تواند نسبت به تمامی امور شرکت به استثنای مواردی که در صلاحیت مجمع عمومی موسس و فوق العاده است، تصمیمات لازم را اتخاذ کند.

ماده 87: در مجمع عمومی عادی حضور بیش از یک دوم، سهامدارانی که از حق رای برخوردارند، ضروری است. در صورتی که در اولین دعوت، این تعداد به حد نصاب نرسد، مجمع با حضور هر عده ای از صاحبان سهامی که حق رای دارند، برای بار دوم تشکیل و تصمیمات لازم اخذ می‏شود. مشروط بر آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید گردد.

ماده 88: در مجمع عمومی عادی تصمیمات با اکثریت نصف به علاوه یک آراء حاضر در جلسه رسمی، اعتبار دارد. تصمیماتی که جهت انتخاب مدیران و بازرسان، صورت می‏گیرد، با اکثریت نسبی قابل انجام است.

ماده 89: مجمع عمومی عادی باید هر سال یکبار، براساس پیش بینی اساسنامه، برای رسیدگی به ترامه، حساب سود و زیان سال مالی قبل، صورت دارائی، مطالبات، دیون شرکت، رسیدگی به گزارش مدیران و بازرسان، صورت حساب دوره عملکرد سالیانه شرکت و سایر امور مربوط به حساب‎ها‏ی سال مالی تشکیل شود.

تبصره: اخذ تصمیم نسبت به ترامه و حساب سود و زیان سال مالی، بدون قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در مجمع عمومی معتبر نیست.

ماده 90: تقسیم سود شرکت در میان سهامداران تنها پس از تصویب مجمع عمومی امکانپذیر است و در صورت وجود منافع، تقسیم 10% سود ویژه سالانه بین صاحبان سهام اامی می‏باشد.

ماده 91: اگر هیات مدیره در موعد مقرر، مجمع عمومی عادی سالانه را دعوت نکند، بازرس یا بازرسان شرکت باید خود جهت دعوت آنان، اقدام نماید.

ماده 92: هیات مدیره، بازرس یا بازرسان شرکت می‏توانند در مواقع مقتضی مجمع عمومی عادی را به شکل فوق العاده دعوت کرده که در این صورت دستور جلسه مجمع باید در آگهی دعوت ذکر گردد.

ماده 93: مجمع عمومی هر زمان که مقتضی بداند می‏تواند در حقوق نوع مخصوصی از سهام شرکت تغییراتی ایجاد کند. تصمیم مجمع قطعی نیست مگر بعد از آنکه صاحبان این نوع سهم در جلسه حضور پیدا کنند. در صورتی که این دعوت به حد نصاب نرسد، در دعوت دوم حضور دارندگان اقلاً یک سوم این نوع سهام، اامی است. تصمیم گیری با حضور اکثریت دو سوم آراء اعتبار دارد.

ماده 94: مجمع عمومی تحت هیچ شرایطی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد و یا بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید.

ماده 95: صاحبان یک پنجم سهام شرکت می‏توانند، دعوت سهامداران را برای تشکیل مجمع عمومی از هیات مدیره خواستار شوند و هیات مدیره باید ظرف مدت 20 روز، با رعایت تشریفات مقرره مجمع مورد درخواست را دعوت نماید. در غیر این صورت درخواست کنندگان می‏توانند دعوت مجمع را از بازرس یا بازرسان شرکت خواستار شوند و آن نیز مکلف خواهند بود تا با رعایت تشریفات مقرره، مجمع مورد تقاضا را حداکثر تا 10 روز دعوت کنند. در غیر این صورت سهامداران می‏توانند بطور مستقیم برای دعوت مجمع اقدام کنند.

ماده 96: در رابطه با ماده 95 دستور مجمع، به صورت موضوعی می‏باشد که در تقاضانامه ذکر شده است. هیات رئیسه مجمع از میان سهامداران انتخاب می‏شود.

ماده 97: در تمامی مراحل دعوت سهامداران برای تشکیل مجامع عمومی، نشر آگهی در رومه کثیر الانتشاری اامی است.

تبصره: زمانی که تمامی سهامداران در مجمع حضور داشته باشند، نشر آگهی و تشریفات دعوت ضرورتی ندارد.

ماده 98: فاصله میان نشر دعوت نامه مجمع عمومی و تاریخ تشکیل آن، حداقل 10 روز و حداکثر 40 روز می‏باشد.

ماده 99: قبل از تشکیل مجمع عمومی هر یک از سهامدارانی که برای حضور در مجمع عمومی تمایل دارند، موظفند تا با ارائه برگه سهم به شرکت مراجعه و ورقه ورود جلسه را اخذ نمایند. لازم به ذکر است که تنها سهامدارانی می‏توانند در مجمع حضور پیدا کنند که برگه ورود دریافت کرده باشند.

ماده 100: در آگهی دعوت سهامداران جهت تشکیل مجمع عمومی، دستور جلسه و تاریخ و محل تشکیل مجمع با ذکر ساعت و نشانی کامل انجام می‏شود.

ماده 101: مجامع عمومی توسط هیات رئیسه ای مرکب از یک رئیس و یک منشی و دو ناظر تشکیل می‏گردد و رئیس هیات مدیره می‏تواند ریاست مجمع باشد مگر در مواقعی که انتخاب یا عزل بعضی از مدیران یا تمامی آنها، جزء دستور جلسه مجمع باشد. در این شرایط رئیس مجمع از میان سهامداران حاضر در جلسه به اکثریت نسبی و ناظران از میان سهامداران انتخاب می‏شوند.

ماده 102: در تمامی مجامع عمومی حضور وکیل سهامدار و همچنین حضور نماینده یا نمایندگان شخصیت حقوقی، در حکم حضور سهامدار است. مشروط بر آنکه مدرک وکالت یا نمایندگانی خود را ارئه دهند.

ماده 103: در تمامی مواردی که در این قانون، اکثریت آراء در مجامع عمومی ذکر شده است منظور اکثریت آراء حاضرین در جلسه می‏باشد.

ماده 104: در صورتی که در مجمع عمومی کلیه موضوعات مندرج در دستور مجمع بررسی نشود، هیات رئیسه مجمع با تصویب مجمع می‏تواند اعلام تنفس کند و تاریخ جلسه بعد را که نباید دیرتر از دو هفته باشد، مشخص نماید. تمدید جلسه محتاج دعوت و آگهی مجدد نیست و در جلسات بعد مجمع با همان حد نصاب جلسه اول رسمیت پیدا می‏کند.

ماده 105: مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی بصورت جلسه ای توسط منشی، ترتیب داده می‏شود که هیات رئیسه مجمع آن را امضا می‏کند و یک نسخه از آن در مرکز شرکت نگهداری می‏شود.

ماده 106: هر گاه تصمیمات مجمع عمومی متضمن یکی امور زیر باشد، یک نسخه از صورتجلسه مجمع باید برای ثبت به مرجع ثبت شرکت‎ها‏ ارسال می‏شود:

1- تصویب ترامه

2- کاهش یا افزایش سرمایه

3- هر نوع تغییر در اساسنامه

4- انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن

5- انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان.

 ماده 144: مجمع عمومی عادی موظف است تا در هر سال یک یا چند بازرس را انتخاب نماید. منتخبین موظفند تا طبق این قانون، به وظایف خود عمل نمایند. انتخاب مجدد بازرس یا بازرسان بلامانع است. همچنین مجمع عمومی عادی می‏تواند در هر زمان که تشخیص دهد، بازرس یا بازرسان را عزل کند، مشروط بر اینکه جانشین آنها را نیز انتخاب نماید.

تبصره: در تمامی حوزه‎ها‏یی که توسط وزارت امور اقتصادی و دارائی اعلام می‏شود، وظایف مربوط به بازرسی شرکت‎ها‏ را در شرکت‎ها‏ی سهامی عام اشخاصی می‏توانند بر عهده بگیرند که نام آنها در فهرست رسمی بازرسان شرکت‎ها‏ ذکر شده باشد. شرایط تنظیم فهرست و احراز صلاحیت بازرسی در شرکت‎ها‏ی سهامی عام و درج نام اشخاص صلاحیت دار در فهرست مذکور و مقررات و تشکیلات شغلی بازرسان تابع آئین نامه ای می‏باشد که توسط وزارت دارائی و امور اقتصادی پیشنهاد و کمیسیون اقتصاد مجلس آن را تصویب می‏کند.

ماده 145: انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت‎ها‏ی سهامی عام در مجمع عمومی موسس و انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت‎ها‏ی سهامی خاص، براساس ماده 20 این قانون صورت می‏گیرد.

ماده 146: مجمع عمومی عادی یک یا چند بازرس علی البدل را انتخاب می‏نماید تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب شرایط یا عدم قبول بازرسان اصلی، وظایف آنان را بر عهده بگیرند.

ماده 152: اگر مجمع عمومی بدون اخذ گزارش بازرس یا براساس گزارش اشخاصی که بر خلاف ماده 147 این قانون بعنوان بازرس مشخص شده اند، صورت دارایی، ترامه، حساب سود و زیان شرکت را تصویب کند، این تصویب از نظر قانونی اعتبار ندارد.

ماده 153: چنانچه مجمع عمومی بازرس مشخص نکرده باشد و یا یک یا چند نفر از بازرسان نتوانند گزارشات خود را ارائه دهند و یا از دادن گزارش امتناع نمایند، رئیس دادگاه شهرستان به تقاضای هر ذی نفع بازرس یا بازرسان را به تعداد مقرر در اساسنامه شرکت انتخاب می‏کند تا مسئولیت‎ها‏ی آنان بر عهده بگیرند. تصمیم رئیس دادگاه شهرستان در این مورد غیر قابل شکایت است.

ماده 256: هیات رئیسه هر مجمع عمومی که صورت جلسه مذکور در ماده 105 را تنظیم نکرده باشد، محکوم به مجازات است.

ماده 257: رئیس و اعضاء هیات رئیسه هر مجمع عمومی که مقررات راجع به حق رای صاحبان سهام را نقش کرده باشند، براساس ماده 255 محکوم به مجازات خواهند شد.

اخذ گرید یا رتبه ی مشاوران مدرکی است که بر اساس مقررات آیین نامه تشخیص صلاحیت مشاوران ، به منظور اعلام صلاحیت مشاور از سوی سازمان برای ارائه خدمات مشاور صادر می شود.
شرکت های مشاور از 1 تا 3 رتبه بندی اخذ می کنند که 3 پایین ترین و 1 بالاترین رتبه است. انجام عملیات دریافت رتبه بندی صلاحیت پیمانکاران و مشاوران، شامل اخذ، تمدید و ارتقاء آن از قسمت مربوطه معاونت محترم نظارت راهبردی ریاست جمهوری به صورت الکترونیکی با توجه به مستندات اطلاعات وارد شده در سامانه ساجات انجام می شود.

    رشته های مشاوران شامل موارد ذیل است:

1- گروه شهرسازی و معماری 2- گروه راه و ترابری 3- گروه مهندسی آب 4- گروه مطالعات کشاورزان 5- گروه انرژی 6- گروه پست و مخابرات 7- گروه صنعت 8- گروه معدن 9- گروه نفت و گاز 10- گروه تخصص های مشترک

    دسته بندی مشاوران

مهندسین مشاور یا مشاوران ، برای تشخیص و تعیین صلاحیت از حیث شخصیت حقیقی و حقوقی به انواع ذیل دسته بندی می شوند :
الف- نوع اول : اشخاص حقیقی
کارشناس ایرانی دارای تحصیلات دانشگاهی که طبق آیین نامه نامبرده شده واجد صلاحیت شناخته شود.
ب- نوع دوم : اشخاص حقوقی
بیش از پنجاه درصد مالکیت آن متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر دولتی و یا ترکیبی از آن ها باشد.

    شرایط عمومی تعیین صلاحیت و دریافت گواهی رتبه شرکت ها

1- شرکت در سازمان ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.(جهت اخذ رتبه ،نخستین قدم ثبت شرکت است)
2- شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای تعیین صلاحیت در رتبه مورد نظر  طبق ضوابط و دستورالعمل های لازم باشد.
3- شرکت محرومیت یا ممنوعیتی برای انجام کارهای مربوطه نداشته باشد(عدم سوءپیشینه حرفه ای)
4- هیچکدام از مدیران شرکت نباید کارمند دولت باشند.
5- سابقه کار مفید و مرتبط مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره موظف بر اساس جداول 1-7 آیین نامه ضروری می باشد.
6- امتیاز مدرک تحصیلی هیات مدیره و پرسنل فنی امتیازآور فقط در یک شرکت پیمانکاری یا مشاوره یا طرح ساخت محاسبه گردد.

    ویژگی های عمومی که در تعیین صلاحیت مشاوران حقیقی اامی است :

- داشتن تابعیت ایرانی
- عدم سوء پیشینه کیفری موثر
- دارا بودن کارت پایان خدمت یا معافیت دائم از خدمت
- عضویت در سازمان استان
- نداشتن سابقه محرومیت ، محکومیت یا ممنوعیت از کارهای مهندسی مشاور و عدم اشتغال به کار در شرکت های پیمانکاری

    عواملی که سبب کسب امتیاز مشاوران خواهد شد :

برای رتبه بندی شرکت های مشاور علاوه بر اهمیت نیروی متخصص فنی و مهندسی، کم و کیف امکانات فنی و نرم افزاری آن شرکت ها نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد.
از جمله عواملی که سبب کسب امتیاز مشاوران خواهد شد به شرح ذیل است :
-  سوابق مدیریت و تجربه های مفید و موثر
-  دوره های تخصصی آموزشی
-  مقالات علمی ویژه
-  کسب جایگاه و رتبه در آزمون های کارشناسی ارشد و دکتری
-  حضور داشتن در سمینارها و کنفرانس های مختلف تخصصی
-  سابقه قراردادهای انجام شده در زمینه فعالیت های مهندسین مشاور و اجرایی
-  امتحان و آزمون های دوره ای

    ترتیب اعضا و وظایف مربوط به کارگروه فنی تشخیص صلاحیت

-  مدیر دفتر امور مشاوران و پیمانکاران سازمان به عنوان رییس کار گروه مربوطه
-  یک شخص کارشناس ماهر در گروه تخصصی مربوط به انتخاب معاون فنی سازمان
-  یک شخص دیگر کارشناس ماهر با معرفی تشکل صنفی مربوط
-  حضور نماینده سازمان اجرایی ذیربط
-  نماینده دفتر بخشی ذیربط در سازمان

    مدارک مورد نیاز جهت اخذ رتبه مشاور

- اصل گواهینامه رتبه بندی در صورت دارا بودن رتبه قبلی
- آخرین صورتجلسه سهامداران
- کپی شناسنامه و کارت ملی و مدارک تحصیلی در قطع A4
- کپی کارت پایان خدمت فارغ التحصیلان تا 3 سال گذشته
- کپی برابر اصل مدارک تحصیلی و اصل مدارک تحصیلی جهت بازدید کارشناس
- کپی برابر اصل رومه های رسمی و اوراق ثبتی شامل:شرکتنامه و تقاضانامه،اساسنامه از طریق سازمان ثبت شرکت ها
- تعهدنامه سازمان یا تعهد نامه محضری و تعهد نامه منع مداخله کارکنان دولت.
- اصل پرینت گواهی تامین اجتماعی
- اظهارنامه مالیاتی تایید شده توسط سر ممیز مالیاتی مربوطه شامل ترامه و جدول شماره 6 همین طور جدول سود و زیان یا جدول شماره 5
- تاییدیه کارکردها شامل:مفاصا حساب بیمه،سند ذیحسابی،آخرین صورت وضعیت تایید شده توسط کارفرمای اصلی به همراه نامه گواهی تایید کار انجام شده در سربرگ کارفرما جهت اخذ رتبه مشاور
- سابقه کار شرکت های نامبرده در پرینت تامین اجتماعی با ذکر نوع فعالیت و سمت فرد در آن شرکت (همراه داشتن آدرس و تلفن در سربرگ آن شرکت و شماره و تاریخ اامی می باشد)شرکت های مذکور یا دارای رتبه بوده و یا نمونه قرارداد ارائه گردد.
- کپی موافقتنامه یا قرارداد به همراه تاییدیه کارکردها(پشت هر پیمان)
- آدرس و شماره تلفن افراد امتیازآور و سهام داران 5% و زیر 5%سهم در سربرگی که دارای شماره تاریخ و آدرس باشد.
شایا ن ذکر است ثبت شرکت کارا با سال ها تجربه و استفاده از کارشناسان خبره در امر رتبه بندی، تمامی شرکت ها را در جهت اخذ و یا ارتقاء و یا تمدید رتبه یاری می کند.
سالها  کار در راستای تحقق آرمانهای شما سابقه درخشانی برای ما رقم زده است.
خدمات ما در کارا ثبت:
رتبه بندی شرکت، اخذ و تمدید و ارتقا رتبه ی شرکت های مشاور ،اخذ و تمدید و ارتقا رتبه شرکت های EPC،اخذ و تمدید و ارتقاء شرکت های پیمانکاری، ثبت انواع شرکت، ثبت علامت تجاری، ثبت اختراع ، انجام امور مالیاتی شرکت، ثبت صورتجلسات، انتقال و افزایش سرمایه، اخذ کد اقتصادی و شماره اقتصادی،اخذ کارت بازرگانی و.

افزایش سرمایه باید طبق شرایطی که قانون مقرر کرده است صورت گیرد که در مورد هر کدام از آن ها توضیح خواهیم داد.

    مهلت افزایش سرمایه:

افزایش سرمایه باید حداکثر ظرف مهلت پنج سال از تاریخ تصمیم مجمع عمومی صورت گیرد.هر گاه مجمع عمومی مدت کمتری مقرر کرده باشد، افزایش سرمایه باید در همان مدت عملی شود.(ماده 162 لایحه قانونی 1347) همچنین مهلتی که طی آن سهامداران قدیمی می توانند از حق تقدم خود در پذیره نویسی سهام جدید استفاده کنند نباید از شصت روز کمتر باشد.این مهلت از روزی که برای پذیره نویسی تعیین می گردد شروع می شود (ماده 166 لایحه قانونی 1347).عدم رعایت این مهلت موجب مسئولیت کیفری رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر خاطی است (بند یک ماده 262 لایحه قانونی 1347)

    پذیره نویسی سهام جدید:

سهام جدید را بر حسب مورد، ابتدا صاحبان سهام قدیم با استفاده از حق تقدم خود خریداری خواهند کرد و سپس کسانی که حق تقدم سهامداران قدیم را خریده اند.هر گاه حق تقدم در پذیره نویسی سهام جدید از صاحبان سهام قدیم سلب شده باشد و یا آنان در مهلت مقرر از حق تقدم خود استفاده نکنند،سهام جدید به عموم عرضه خواهد شد.(ماده 172 لایحه قانونی 1347)
"شرکت های سهامی عام باید قبل ازعرضه کردن سهام جدید برای پذیره نویسی عمومی ابتدا طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید را به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم و رسید دریافت کنند". (ماده 173 لایحه قانونی 1347). طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور باید به امضای دارندگان امضای مجاز شرکت رسیده و مشتمل بر نکاتی باشد که در ماده 174 لایحه قانونی 1347 ذکر شده است. " آخرین ترامه و حساب سود و زیان شرکت که به تصویب مجمع عمومی رسیده است باید به ضمیمه طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد و در صورتی که شرکت تا آن  موقع ترامه و حساب سود و زیان تنظیم نکرده باشد، این نکته باید در طرح اعلامیه پذیره نویسی قید شود"(ماده 175 لایحه قانونی 1347).
مرجع ثبت شرکت ها پس از تطبیق مندرجات اعلامیه پذیره نویسی و ضمایم آن با مقررات قانونی اجازه انتشار آن را صادر خواهد کرد. (ماده 176 لایحه قانونی 1347)." اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید باید علاوه بر رومه کثیرالانتشاری که آگهی های شرکت در آن نشر می شود اقلاَ در دو رومه کثیرالانتشار دیگر آگهی شود و نیز در بانکی که تعهد سهام در نزد آن به عمل می آید در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.در اعلامیه پذیره نویسی باید قید شود که آخرین ترامه و حساب سود و زیان شرکت که به تصویب مجمع عمومی رسیده است،در نزد مرجع ثبت شرکت ها و در مرکز شرکت برای مراجعه علاقه مندان آماده است"(ماده 178 لایحه قانونی 1347)
"خریداران ظرف مهلتی که در اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید معین شده است و نباید از دو ماه کمتر باشد به بانک مراجعه و ورقه تعهد سهام را امضا کرده و مبلغی را که باید پرداخته شود تادیه و رسید دریافت خواهند کرد"(ماده 178 لایحه قانونی 1347)
پذیره نویسی سهام جدید به موجب ورقه تعهد خرید سهم صورت می گیرد که باید متضمن نکاتی باشد که در ماده 179 لایحه قانونی ذکر شده است.به موجب این ماده ورقه تعهد سهم باید متضمن نکات ذیل باشد:
نام و موضوع و مرکز اصلی و شماره ثبت شرکت؛ سرمایه شرکت قبل از افزایش سرمایه؛ مبلغ افزایش سرمایه؛ شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید و مرجع صدور آن؛ تعداد و نوع سهامی که مورد تعهد واقع می شود و مبلغ اسمی آن؛ نام بانک و شماره حسابی که بهای سهم در آن پرداخته می شود؛ و هویت و نشانی کامل پذیره نویس؛ ورقه تعهد سهم در دو نسخه و مطابق ماده 14 لایحه قانونی 1347 تنظیم می شود و امضای آن مستم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام است.(ماده 179 ناظر بر ماده 15 لایحه قانونی 1347)

    کافی نبودن پذیره نویسان

مساله ای که در این جا مطرح می شود این است که اگر مبلغی که پذیره نویسان تعهد کرده اند از مبلغی که شرکت برای افزایش سرمایه در نظر گرفته است،کمتر باشد افزایش سرمایه صحیح است یا باید باطل تلقی شود.
در بند 3 ماده 3 لایحه قانونی 1347 در این باره پیش بینی شده است که تا پذیره نویسی افزایش سرمایه به طور کامل انجام نگیرد، افزایش سرمایه تحقق پیدا نخواهد کرد.در واقع به موجب ماده مذکور ثبت افزایش سرمایه شرکت های سهامی خاص نیاز به ارائه اسنادی دارد که باید به ضمیمه اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود.یکی از این اسناد، اظهارنامه مشعر بر "فروش کلیه سهام جدید" است که در بند 3 ماده به آن اشاره شده است. لذا،چه در مورد شرکت سهامی خاص و چه در مورد شرکت سهامی عام،هر گاه تمام سهام جدید پذیره نویسی نشده باشد،افزایش سرمایه کان لم یکن است.ماده 8 لایحه قانونی 1347 نیز موید این نظر است که مقرر می کند:"در موردی که افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود صورت می گیرد،کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود."

    نحوه تعهد سهام

پذیره نویس مکلف است هنگام تسلیم ورقه تعهد سهام به بانک، کل مبلغ تعهد شده را بپردازد.(قسمت دوم ماده 8 لایحه قانونی 1347).این مبلغ عبارت است از مبلغ اسمی سهم و برحسب مورد،مبلغ اضافه ارزش سهم.تادیه مبلغ سهام ممکن است از طریق تسلیم وجه نقد صورت گیرد،یا تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید،یا تبدیل اوراق قرضه به سهام (بندهای 1،2 و 4 ماده 158 لایحه قانونی 1347)." در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام افزایش سرمایه شرکت را از طریق تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت تصویب کرده باشد،سهام جدیدی که در نتیجه این گونه افزایش صادر خواهد شد با امضای ورقه خرید سهم توسط طلبکارانی که مایل به پذیره نویسی سهام جدید باشند،انجام می گیرد"(ماده 5 لایحه قانونی 1347).در فرضی که تصمیم مجمع عمومی،افزایش سرمایه از طریق تبدیل مطالبات شرکت باشد انتشار اعلامیه پذیره نویسی موضوع مماده 177 لایحه قانونی 1347 ضروری نیست.(مستنبط از ماده 6 لایحه قانونی 1347) مراجعه به بانک نیز لازم نیست، چه تبدیل مطالبات پذیره نویسان از طریق تهاتر،در دفاتر شرکت صورت می گیرد.تبدیل مطالبات نقدی به سهام باید با رعایت حق تقدم صاحبان سهام انجام پذیرد،وگرنه موثر نخواهد بود.
"وجوهی که به حساب افزایش سرمایه تادیه می شود باید در حساب سپرده مخصوصی نگاهداری شود.تامین و توقیف و انتقال وجوه مزبور به حساب های شرکت ممکن نیست،مگر پس از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه"(ماده 4 لایحه قانونی 1347)

    ثبت افزایش سرمایه

"پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و در صورت تمدید بعد از انقضای مدت تمدید شده هیات مدیره حداکثر تا  یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی کرده و تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مراتب را جهت ثبت و آگهی به مرجع ثبت شرکت ها اطلاع خواهد بود.هر گاه، پس از رسیدگی به اوراق پذیره نویسی مقدار سهام خریداری شده بیش از میزان افزایش سرمایه باشد،هیات مدیره مکلف است ضمن تعیین تعداد سهام هر خریدار دستور استرداد وجه سهام اضافه خریداری شده را به بانک مربوط بدهد."(ماده 1 لایحه قانونی 1347)
"هر گاه افزایش شرکت تا نه ماه از تاریخ تسلیم طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور در ماده 174 به مرجع ثبت شرکت ها به ثبت نرسد،به درخواست هر یک از پذیره نویسان سهام جدید،مرجع ثبت شرکت که طرح اعلامیه پذیره نویسی به آن تسلیم شده است گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت افزایش سرمایه شرکت صادر و به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا اشخاصی که سهام جدید را پذیره نویسی کرده اند به بانک مراجعه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند،در این صورت،هر گونه هزینه ای که برای افزایش سرمایه شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده شرکت قرار می گیرد"(ماده 2 لایحه قانونی 1347).
برای ثبت افزایش سرمایه شرکت های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارکی که در ماده 3 لایحه قانونی 1347 آمده است کافی خواهد بود.مدارک مزبور عبارت است از:
1) صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده مبنی بر تصویب افزایش سرمایه،یا اجازه مجمع اخیر به هیات مدیره و در صورت اخیر صورتجلسه هیات مدیره که افزایش سرمایه را تصویب کرده است.
2) نسخه ای از رومه ای که آگهی مذکور در ماده 169 این قانون- برای دعوت صاحبان سهام قدیم برای پذیره نویسی با استفاده از حق تقدمشان- در آن منتشر شده است.
3) اظهارنامه ای مشعر بر فروش کلیه سهام جدید، یعنی پذیره نویسی آن و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.
4) صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده حاکی از ارزیابی آورده های غیرنقدی و تصویب آن ها،اگر تمام یا قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیر نقد باشد.اظهارنامه های موضوع ماده 3 باید به امضای تمام اعضای هیات مدیره رسیده باشد.(تبصره ماده اخیر)

    بررسی و ارزیابی آورده های غیرنقدی

تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به غیرنقد فقط در شرکت های سهامی خاص مجاز است.(تبصره یک ماده 158 لایحه قانونی 1347)با توجه به اطلاق تبصره یک ماده 158 و اینکه افزایش سرمایه شرکت به منزله تشکیل جزیی شرکت است،همان قاعده ای که در مورد تشکیل سرمایه شرکت سهامی خاص در حین تشکیل آن اعمال می شود،در مورد افزایش سرمایه این شرکت نیز صادق است.به عبارت دیگر،همان طور که در تشکیل شرکت سهامی خاص ممکن است تمام سرمایه به صورت غیر نقد باشد.(بند 2 ماده 20 لایحه قانونی 1347) تمام افزایش سرمایه نیز ممکن است با آورده غیرنقد محقق شود.
مانند زمانی که شرکت تشکیل می شود،هر گاه تمام یا قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام آن تادیه گردد.در این مورد در بند 4 ماده 3 لایحه قانونی 1347 پیش بینی شده است که آورده غیرنقدی باید با رعایت ماده 82 این قانون به تصویب مجمع عمومی فوق العاده برسد،این پیش بینی بدین معناست که در ارزیابی آورده غیرنقدی جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری ضروری است و نمی توان آورده های غیرنقد را به مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس قبول کرد.جلسه تصمیم گیری مجمع عمومی در مورد آورده غیرنقدی باید با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل شود و رعایت مقررات مواد 77 لغایت 81 لایحه قانونی 1347 در آن قسمت که به آورده غیرنقد مربوط می شود اامی است.
به دلیل ضرورت رعایت تشریفات ارزیابی، در موردی که آورده غیرنقدی برای تادیه مبلغ سهام جدید دوجود داشته باشد، تشکیل دو مجمع عمومی فوق العاده ضروری است:
مجمع عمومی فوق العاده ای که باید افزایش سرمایه را تصویب کند و مجمع عمومی فوق العاده ای که باید مانند مجمع عمومی موسس،آورده غیرنقدی را به تصویب برساند.

    اصلاح اساسنامه

به موجب ماده 163 لایحه قانونی 1347 :" هیات مدیره در هر حال مکلف است در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه حداکثر ظرف یک ماه مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه در قسمت مربوط به مقدار سرمایه ثبت شده شرکت به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از زثبت جهت اطلاع عموم آگهی شود".
قید عبارت "اصلاح اساسنامه" به جای "تغییر اساسنامه" بی دلیل نیست.در واقع،اصلاح اساسنامه به سبب تغییر اساسنامه ناشی از افزایش سرمایه است که منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده شرکت است، نه هیات مدیره.آنچه هیات مدیره انجام می دهد اصلاح عبارت اساسنامه در قسمتی است که مبلغ سرمایه را نشان می دهد.

صنایع دستی به عنوان گنجینه ای از تفکر، فرهنگ و تمدن قومی، تلطیف کننده فضای بی روح و خشن زندگی صنعتی و ماشینی است و به همین دلیل نبض تپنده سبد کالاهای اقتصادی، فرهنگی و هنری خوانده می شود. هنر خاتم کاری نیز از هنرهای ظریف صنایع دستی ایران است که سابقه و ریشه ای کهن دارد. این صنعت ارزش هنری فوق العاده زیادی دارد.

• خاتم چیست ؟
خاتم ترکیبی است از چند ضلعی های منظم با تعداد اضلاع متفاوت که با استفاده از مواد اولیه گوناگون در رنگ های مختلف تشکیل می شود. و پنج، شش، هفت یا ده ضلعی است. خاتم از هنرهای دستی دقیق و پرکاربرد است که تولید و ساخت آن احتیاج به دقت و حوصله زیادی دارد.

• تاریخچه خاتم کاری :
درباره مخترع و مبتکر خاتم بین خاتم سازان و هنرمندان روایات گوناگونی وجود دارد ولی آنچه قابل ذکر است آن است که به درستی معلوم نیست اولین بار خاتم کاری را چه کسی ابداع کرده است. در دائره المعارف فارسی آمده است: زمان آغاز این هنر دانسته نیست و آنچه درباره آن گفته می شود با افسانه همراه است. برخی از استادان خاتم ساز هنوز بر این عقیده هستند که هنر خاتم سازی معجزه ابراهیم پیغمبر است ».
صنعتگران مصری این روش را مانند بسیاری از هنرها و پیشه های دیگر از قطبی ها اقتباس کرده اند، چنیدین قطعه و لوحه که روی آن ها با چوب و استخوان موزائیک کاری شده است در عین الصیره نزدیک قاهره در اوایل دوره اسلام به دست آمده و اغلب آن ها در موزه صنایع اسلامی قاهره و یا موزه برلین وجود دارد که یکی از عالی ترین نمونه های این صنعت در موزه مترو پولتن است.

• ثبت شرکت خاتم کاری :
جهت ثبت شرکت خاتم کاری باید توجه داشته باشید که در ابتدا می بایست قبل از هر چیز نسبت به دریافت مجوز مربوطه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه اقدام نمایید. پس از اخذ مجوز می توانید شرکت خود را در یکی از قالب های سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود به ثبت برسانید.
چ• شرکت سهامی خاص :
این شرکت حتی اگر فعالیت تجاری نداشته باشد، یکی از انواع شرکت تجاری محسوب می شود که تمامی سرمایه آن توسط سرمایه گذاران تأمین می شود و سرمایه به صورت سهم می باشد و مسئولیت شرکاء در مقابل دیون شرکت به اندازه سهم آنها می باشد. عبارت " سهامی خاص " باید قبل یا بعد از نام شرکت قید شود.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت خاتم کاری سهامی خاص :
_ تکمیل و ارائه دو برگ اظهارنامه
_ گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
_ ارائه دو جلد اساسنامه
_ دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین
_ تصویربرابر اصل شده شناسنامه و کارت ملی
_ ارائه مجوز در صورت نیاز
_ ارائه گواهی مبنی بر پرداخت حداقل 35 درصد سرمایه شرکت

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت خاتم کاری سهامی خاص :
_ حداقل سه نفر عضو اصلی
_ حداقل سرمایه شرکت 100,000 هزار تومان
_ پرداخت حداقل 35% از سرمایه به صورت نقدی

• شرکت با مسئولیت محدود :
شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است.در اسم شرکت باید عبارت " با مسئولیت محدود " قید شود.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت خاتم کاری با مسئولیت محدود:
_ تکمیل و ارائه دو برگ تقاضانامه ی ثبت شرکت
_ ارائه دو برگ شرکتنامه
_ ارائه دو نسخه از اساسنامه
_ ارائه فتوکپی شناسنامه و کارت ملی شرکاء و مدیران
_ تکمیل و ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین
_ ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز برای فعالیت

• شرایط ثبت شرکت خاتم کاری با مسئولیت محدود به قرار ذیل است:
_ حداقل تعداد شرکاء 2 نفر می باشد.
_ حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد.
_ اعضاء هیأت مدیره نباید کارمند بوده و نباید دارای سابقه کیفری (سوء پیشینه) باشند.

شرکت تجاری ممکن است برای مدت محدود یا نامحدود تشکیل شده باشد . در هیچ ماده ای از قانون تجارت درباره مدت شرکت نکته ای بیان نشده است در حالی که مدت شرکت تجاری لازم است معین گردد.
معمولاَ شرکا به هنگام تشکیل شدن شرکت ، مدت آن را نامحدود قید می نمایند. با این حال شرکاء در صورت تمایل مجازند در حین تاسیس شرکت ، آن را برای مدت معین تاسیس نمایند. مدت شرکت در صورتیکه محدود باشد باید قید گردد که مثلاَ برای ده سال است والا قید خواهد شد که برای مدت نامحدود از تاریخ ثبت.
چنانچه شرکاء ، شرکت را برای مدتی محدود و معین مثلاَ 5 سال تاسیس  نمایند، با انقضاء این مدت ، شرکت خود به خود منحل می گردد . این قاعده کاملاَ منطقی است ، چرا که شرکا با تعیین مدت برای شرکت، از قبل چنین توافق کرده اند که هرگاه مدت شرکت به پایان برسد، منحل شود.
شرکا در صورت تمایل به ادامه حیات شرکت می توانند مطابق قوانین و مقررات آن شرکت مدت شرکت را تمدید کنند مگر این که تمدید مجدد آن در اساسنامه منع شده باشد. هر گونه تغییر در مواد اساسنامه شرکت منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است . لذا مجمع می تواند در امور شرکت و از جمله  تغییر در مقررات اساسنامه شرکت نظیر تغییر مدت شرکت ( اعم از تمدید، تقلیل و خاتمه ) تصمیماتی را اتخاذ نماید.
هر نوع تغییرات اساسی در امور شرکت و از جمله هر گونه تغییر در مقررات اساسنامه شرکت ، در صلاحیت این مجمع می باشد.
البته مجمع حق افزایش تعهدات صاحبان سهام را با هیچ اکثریتی ندارد زیرا از نظر حقوقی اگر چه تعهد به نفع شخص ثالث جایز است ولی توافق و تراضی به ضرر دیگران ( افزودن تعهدات آنان بدون رضایتشان ) جایز نیست. ولی مجمع عمومی فوق العاده می تواند به اتفاق آرای کلیه شرکای شرکت به تعهدات آنان بیفزاید . ( مثلاَ سرمایه شرکت را افزایش دهد ).
همچنین اتخاذ تصمیم برخلاف مقررات قانونی ( به طور کلی ) و برخلاف مقررات تجاری ( به طور خاص) ممنوع است . زیرا توافق اشخاص برخلاف مقررات قانونی اعتبار ندارد.

    مدارک مورد نیاز جهت ثبت تغییرات مدت شرکت

- ارائه اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده با امضاء هیات رئیسه ذیل مجمع
÷- ارائه لیست حاضرین در مجمع در جهت رعایت ماده 99 لایحه اصلاحی قانون تجارت به امضاء کلیه سهامداران
- ارائه برگ نمایندگی ، نمایندگان اشخاص حقوقی در صورتیکه سهامداران شرکت اشخاص حقوقی می باشند. ( رعایت ماده 2 لایحه اصلاحی قانون تجارت )
- در صورت وم ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح
- چنانچه مجمع مذکور با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شده باشد ارائه اصل آگهی دعوت ( ماده 97 لایحه اصلاحی قانون تجارت )
- چنانچه مجمع مذکور دو نوبتی می باشد ارائه صورتجلسه منفی نوبت اول و اصل آگهی دعوت نوبت اول و دوم 

بنا بر ماده 2 قانون شرکت های تعاونی ( ق. ش. ت ) شرکت تعاونی شرکتی است متشکل از اشخاص حقیقی و یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان و تشویق به پس انداز تشکیل می شود. در حال حاضر بنا بر ماده 2 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ( ق. ب. ت ) برای آن که شرکتی تعاونی تلقی گردد، حتماَ باید مطابق مقررات قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران تشکیل و به ثبت برسد.
بنابراین در شرکت تعاونی هدف شرکاء شرکت از تاسیس یک شرکت ، مشارکت برای تحصیل کالا و خدمات با قیمتی ارزانتر و حذف واسطه ها بین تولیدکننده و مصرف کننده است. به عبارت دیگر اشخاص از تاسیس شرکت تعاونی، به دنبال کسب نفع و سودآوری برای اعضاء نیستند ، بلکه به دنبال همکاری و تعاون در جهت کاهش هزینه ها و جلوگیری از مضرات احتمالی اند.

    ساختار و نحوه اداره شرکت های تعاونی

تصویب قانون شرکت های تعاونی در سال 1334 شمسی، نشان می دهد که قانونگذار با انگیزه ترویج تفکر تعاون ، مشارکت و همبستگی بین افراد شاغل در یک حرفه و یا مشاغل واحد درصدد ایجاد راهی قانونی برای تشکیل نهادی کارآ به منظور تقلیل هزینه ها و در عین حال ارتقاء سطح زندگی برای اعضاء با تشریک مساعی آنان از طریق متمرکز نمودن کار تولیدی با هدف کاهش هزینه ها و در نتیجه افزایش سود و یا خرید لوازم مصرفی از تولید کننده و توزیع آن بین مصرف کنندگان بوده است.
هر چند در قانون تجارت، شرکت های تعاونی به عنوان یکی از شرکت های تجاری ذکر شده است، اما آنچه محرز می باشد این است که شرکت تعاونی ماهیتاَ با شرکت تجاری، متفاوت می باشد. زیرا هدف اصلی از تاسیس آن ، تسهیل و پیشرفت کار تولیدی و تامین مایحتاج و لوازم زندگی مصرف کنندگان از طریق قطع واسطه ها بوده است.
شرکت تعاونی اعم از تولید یا مصرف، ممکن است بر اساس مقررات مربوط به شرکت های سهامی و یا برپایه مقررات خاصی که در قالب یک اساسنامه و با رضایت شرکاء تصویب می شود، تشکیل می شود. بنابراین ، شرکت تعاونی که از لحاظ شکلی مانند یک شرکت سهامی است می تواند به صورت یک شرکت سهامی شکل بگیرد و در این صورت لازم است مقررات مربوط به شرکت های سهامی مشروط بر آنکه مغایرتی با ماهیت شرکت تعاونی ایجاد نشود، رعایت گردد.
به عنوان مثال : در شرکت های سهامی، سرمایه و تعداد شرکاء معین و محدود است. بدین معنی که شرکت سهامی با سرمایه معین و تعداد اعضاء مشخص شده و تا زمانی که در مجمع عمومی فوق العاده افزایش یا کاهش و همچنین پذیرش اعضاء جدید تصویب نشود، شرکت از حیث سرمایه و تعداد شرکاء ثابت است ولی در شرکت های تعاونی ” تعداد شرکاء و سرمایه شرکت متغیر و نامحدود است ” . به عبارت دیگر در شرکت های تعاونی، بدون نیاز به تصویب مجمع عمومی فوق العاده ، امکان خرید و فروش سهم بین اعضاء و همچنین فروش سهام توسط اعضاء به افراد جدید مقدور بوده و در نتیجه هم سرمایه و هم تعداد اعضاء تغییر می بایند. که از این جهت محدودیتی وجود ندارد.
به طور خلاصه از مقررات مربوط به قانون تجارت، می توان نتیجه گرفت که چنانچه یک شرکت تعاونی تولید یا مصرف مطابق اصول شرکت سهامی تاسیس شود :
الف ) حداقل مبلغ اسمی سهام یا قطعات سهام ده ریال می باشد.
ب) هیچیک از شرکاء با هر تعداد سهم نمی توانند در مجمع عمومی بیش از یک رای داشته باشد.
ج) می بایست هنگام تاسیس حداقل یک سوم سرمایه شرکت نقداَ پرداخت شود و پرداخت بقیه توسط موسسین تعهد شود.
د) چنانچه مبلغ مورد تعهد در سررسید پرداخت نشود، مشمول خسارت دیر کرد خواهد شد.
ه) سهام شرکت تعاونی با نام و غیرقابل تقسیم است و بهای آن باید نقداَ پرداخت شود. اما اگر، موسسین شرکت تعاونی مایل به تاسیس و اداره شرکت در چارچوب مقررات و اساسنامه مورد توافق شرکاء باشند، باید به این نکته توجه شود که ” مقررات خاص مورد رضایت و توافق شرکاء ” نمی بایست مخالف قانون تجارت باشد.
اداره شرکت های تعاونی، مانند سایر شرکت های تجاری با هیئت مدیره است. مدیراتی که مطابق مقررات قانون تجارت، قانون شرکت های تعاونی و اساسنامه تنظیمی انجام وظیفه می نمایند. بر همین اساس، مسئولیت هرگونه اقدام خارج از حدود اختیارات با آنان بوده و چنانچه عمل خلاف، جنبه کیفری داشته باشد، دارای مسئولیت جزایی نیز می باشند.

انتقال،اصلاح، استرداد و ثبت اظهار نامه
ماده 21-انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطاء هر گونه اجازه بهره برداری از آن حسب مورد به درخواست کتبی منتقل الیه یا مالک اختراع به مرجع ثبت اعلام  و در پرونده مربوطه درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مربوطه خواهد بود .
ماده  22-چنانچه متقاضی بخواهد اصلاحاتی را در مورد توصیف خلاصه توصیف اختراع یا نقشه های انجام دهد باید صفحاتی از ضمائم که آن هارا یک سند یکپارچه را تشکیل دهد .
اضافه کردن بین خطوط چسباندن ، حاشیه نویسی ، یا اصلاح به صورت زیر نویس و اقداماتی از این قبیل ممنوع است .
ماده 23-متقاضی می تواند تا قبل از ثبت اختراع ، اظهار نامه خود را اصلاح کند ، مشروط بر این که از حدود اظهارنامه نخست ننماید . در خواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها انجام می پذیرد.
ماده 24-اظهار نامه اختراع ممکن است با درخواست کتبی متقاضی مسترد گردد ، در صورت تعدد متقاضیان این درخواست باید به امضای همه آن ها رسیده و متضمن عنوان اختراع ، شماره و تاریخ اظهار نامه باشد . در صورت استرداد اظهارنامه، هزینه های پرداختی مسترد نخواهد شد .
تبصره – در صورتی که اظهار نامه مسترد شده مبنای اظهار نامه های تقسیم شده دیگری قرار گرفته باشد ، اظهار نامه های بعدی هم مسترد شده تلقی می گردد.
ماده 25-توسفه یا بهبود یک اختراع می تواند موضوع اظهار نامه تکمیلی نیز قرار گیرد، مشروط بر این که مکمل و مبین همان اختراعی باشد که در اظهار نامه باشد که در اظهارنامه اصلی ادعا شده است . در این صورت :
1-شماره و تاریخ اظهار نامه اصلی در اظهار نامه تکمیلی ذکر می گردد.
2-تکمیلی بودن اختراع در قسمت توصیف بعد از عنوان درج می شود
3-اعطای گواهی نامه اختراع به اظهار نامه تکمیلی مشروط به اعطای گواهی نامه اختراع به اظهار نامه اصلی است
4-در صورت ثبت اختراع اصلی، آگهی ثبت اختراع تکمیلی متضمن شماره و تاریخ ثبت اظهار نامه  اصلی است
تبصره 1-در صورت رد اظهارنامه تکمیلی در مهلتی که برای اعتراض به رد وجود دارد ، متقاضی می تواند اظهار نامه خود را به طور مستقل ارائه دهد مشروط به آن که مفهوم اختراعی آن با اظهار نامه اصلی یکسان نباشد در این صورت ، شماره ای جدید به اظهار نامه مستقل داده می شود و از همان تاریخ اظهار نامه تکمیلی حق تقدم خواهد است .
تبصره 2-صدور گواهی نامه اختراعی تکمیلی تابع همان مقرراتی خواهد بود که برای گواهی نامه اصلی تعیین شده است ولی مدت اعتبار گواهی نامه تکمیلی نمی توان از مدت اعتبار گواهی نامه اصلی کند .
ماده 26-استفاده ا مهلت ارفاقی مقرر در بند ه ماده 4 قانون از جمله ناظر بر موارد زیر است :
1-افشاء به دلیل یا در نتیجته سو ء استفاده اشخاص ثالث یا ذی حق قبلی متقاضی انجام شده باشد ؛
2-افشاء در نتیجه شرکت در یک نمایگاه رسمی باشد که در این فرض متقاضی باید گواهی شرکت در این نمایشگاه را که به تایید مسئولان ذیربط رسیده همراه با درج این مطلب که اختراع فقط در نمایشگاه مذکور به نمایش گذاشته شده است ، ظرف 30 روز از تاریخ تسلیم اظهار نامه به مرجع ثبت تسلیم نماید ؛
تبصره – منظور از نمایشگاه رسمی نمایشگاهی است که توسط دولت یا ادارات ذیصلاح داخلی تشکیل می شود و یا توسط دولت یا اشخاص ذیصلاح در یک کشور عضو کنوانسیون پاریس و در سطح بین المللی برگزار می گردد. در فرض اخیر گواهی مسئولان ذیربط نمایشگاه رسمی باید به تایید نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد .
ماده 27-مرجع ثبت پس از دریافت اظهار نامه و ضمائم مربوط و احراز شرایط مقرر در ماده 11 قانون آن را در دفتر ثبت و اداره وبر روی هر یک از نسخ اظهار نامه ، تاریخ دریافت اظهار نامه و شماره آن را قید نموده و نسخه دوم آن را همراه با ضمائم که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است بعد از امضاء و مهر و قید تاریخ (ساعت ، روز ، ماه ، سال ) وصول آن با تمام حروف ، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد شد .
تبصره – در خصوص اظهار نامه هایی که با پست سفارشی ارسال می شوند ، درصورت ثبت اظهار نامه ، نسخه دوم آن ها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبت با پست سفارشی به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد شد در صورت عدم ثبت نیز مراتب به همین ترتیب به اطلاع متقاضیان خواهد رسید .  پاسخ اظهار نامه های واصله در چارچوب ماده 167 این آیین نامه به صورت الکترونیکی خواهدبود .

قبل از ورود به مطلب اصلی توضیح این نکته لازم است که در امر ورشکستگی تجار و شرکت های تجاری با دو قانون مواجه هستیم :
1- قانون تجارت مصوب سال 1311 از ماده 412 تا ماده 575
2- قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی مصوب 24 تیرماه 1314 از ماده 1 تا ماده 60.
3- آیین نامه قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی مصوب سال 13 از ماده 1 تا ماده 67.
بنابراین با استفاده از قوانین مزبور سعی خواهد شد، ورشکستگی تجار . شرکت های تجاری که آخرین مبحث قانون تجارت و در حقیقت پایان کار تاجر یا شرکت ورشکسته می باشد به طور ساده و روشن بیان گردد.
به موجب ماده 412 قانون تجارت :
" ورشکستگی تاجر یا شرکت تجاری در نتیجه توقف از تادیه وجوهی که برعهده او است حاصل می شود ".
پس از آنکه ورشکستگی یا توقف تاجر ورشکسته به دادگاه حقوقی محل اقامت تجر وسیله یکی از اشخاص فوق اعلام گردید، دادگاه با حضور تاجر ورشکسته و حضور دادستان یا یکی از طلبکاران به موضوع رسیدگی نموده و در صورتی که توقف در پرداخت دیون تاجر را احراز نماید حکم ورشکستگی وی را صادر می نماید .

حکم ورشکستگی تاجر دارای آثار و نتایجی است که از جمله موارد ذیل را می توان برشمرد :
1- پس از صدور حکم ورشکستگی، تاجر از مداخله در اموال خود ممنوع بوده و در حقیقت جزو محجورین می باشد و اگر در مدت ورشکستگی چیزی عاید او شده باشد حق دخالت نخواهد داشت.
2- کلیه اختیارات و امور مالی او که در پرداخت قروضش موثر می باشد، به اداره تصفیه یا مدیر تصفیه محول می گردد.
3- دادگاه ضمن صدور حکم ورشکستگی یا پس از 5 روز مدیر تصفیه را تعیین می نماید.
4- از تاریخ صدور حکم ورشکستگی هر کس هر گونه دعوایی اعم از منقول و غیرمنقول داشته باشد، باید بر مدیر تصفیه اقامه نماید.
5- دستور مهر و موم اموال و دارایی تاجر به وسیله دادگاه صادر می گردد.
6- دارایی تاجر توثیف می گردد و در صورتی که دادگاه لازم بداند، خود تاجر نیز ممکن است توقیف گردد.
7- پس از صدور حکم ورشکستگی قروض مدت دار، با رعایت تخفیف زمانی، به قروض حال تبدیل می گردد.
8- هر گاه تاجر ورشکسته سفته یا براتی صادر کرده باشد که قبول نشده یا براتی را قبول نموده، اشخاصی که مسئول تادیه وجه سفته یا برات می باشند باید با رعایت تخفیفات لازم نسبت به مدت، وجه آن را نقد بپردازند یا اینکه در موعد پرداخت آن را تادیه نمایند.

    اعتراض به حکم ورشکستگی

به حکم ورشکستگی نیز مانند سایر احکام می توان اعتراض نمود. همچنانکه ماده 536 قانون تجارت در این خصوص چنین تصریح می دارد :
1- به حکمی که حضوری یا غیابی صادر گردد تاجر ورشکسته می تواند اعتراض نماید. در این صورت به اعتراض او برابر مقررات در مرجع ذیصلاح رسیدگی می شود.
2- مهلت اعتراض از حکم ورشکستگی برای کسانی که در ایران اقامت دارند، یک ماه از تاریخ ابلاغ می باشد.
3- برای کسانی که مقیم کشورهای خارج هستند، دو ماه است به شرط اینکه ذینفع باشند.
4- مهلت اعتراض برای تاجر ورشکسته ده روز می باشد.
5- علاوه بر احکام ورشکستگی بعضی از قراردادها، مانند قرار مربوط به تغییر یا تعیین عضو ناظر یا مدیر تصفیه و فروش اموال تاجر نیز قابل اعتراض می باشد که از بحث پیرامون آن ها صرفنظر می شود. لیکن ذکر این نکته لازم است که برابر قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 15 / 4 / 1374 مهلت تجدیدنظر خواهی برای احکام صادره در داخل ایران 20 روز از تاریخ ابلاغ رای و برای کسانی که در خارج از ایران اقامت دارند مدت دو ماه از تاریخ ابلاغ رای دادگاه می باشد. 

داشتن دفاتر تجاری برای تنظیم و ترتیب اداره امور تجار و شرکت های تجاری مفید و قانوناَ لازم است. تعیین وضع دارایی و نگاهداری حساب سود و زیان و تهیه ترامه، بر اساس این دفاتر به عمل می آید. به علاوه دفاتر مذکور در تشخیص و تعیین مالیات، مورد استفاده ممیزان مالیاتی قرار می گیرند و نیز در تعیین نوع ورشکستگی تاجر و شرکت تجاری، می توانند ملاک باشند.
به موجب ماده 6 قانون تجارت، دفاتری که داشتن آن ها برای تجار ( و شرکت های تجاری ) اامی است عبارتند از :
– دفتر رومه .
– دفتر کل.
– دفتر دارایی.
– دفتر کپیه .
دفاتر دیگری به نام های دفتر صندوق، دفتر انبار و غیره وجود دارد که قانون تجارت ، تصریحی در اام به داشتن آن ها ندارد. این دفاتر ، دفاتر معین نامیده می شوند و برخی از تجار و شرکت های تجاری از آن ها استفاده می کنند.

    شماره گذاری ، امضاء و پلمپ دفاتر تجاری

چون دفاتر تجاری ، سندیت دارند و دلیل محسوب می شوند برای حفظ اعتبار و مصون داشتن آن ها از تقلب و دست بردن احتمالی، شماره گذاری صفحات و امضاء و پلمپ آن ها ، لازم شده است.
دفاتر تجاری به استثناء دفتر کپیه ، قبل از آن که چیزی در آن نوشته شده باشد، باید توسط نماینده اداره ثبت ، امضاء شود. برای دفتر کپیه امضای مزبور لازم نیست . ولی باید اوراق آن، دارای شماره ترتیبی باشد. در موقع تجدید سالیانه هر دفتر ، مقررات مزبور رعایت خواهد شد.
امضاء و پلمپ دفاتر تجاری، در تهران توسط اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری  و در خارج از تهران توسط متصدی مخصوصی که از سوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تعیین می گردد، انجام می شود.
دفتر رومه، دفتر کل و دفتر دارایی که برای امضاء به متصدی امضاء ، تسلیم می شود باید دارای شماره ترتیبی بوده و قیطان کشیده باشد. و متصدی امضاء ، مکلف است صفحات دفتر را شمرده، در صفحه اول و آخر هر دفتر مجموع عدد صفحات آن را با تصریح به اسم و رسم صاحب دفتر، نوشته با قید تاریخ امضاء و دو طرف قیطان را با مهر سربی، که وزارت دادگستری برای این مقصود تهیه می نماید، منگنه کند. لازم است که کلیه اعداد حتی تاریخ، با تمام حروف نوشته شود.
جهت طی مراحل پلمپ دفاتر تجاری در قدم اول می بایست به سامانه اداره ثبت شرکت ها مراجعه کنید و گام به گام اطلاعات خواسته شده را در سامانه تکمیل کنید.
این اطلاعات شامل موارد زیرند :
1- اطلاعات متقاضی حقوقی
وارد نمودن تابعیت ، شناسه ملی شخص حقوقی، شماره تلفن و کد پستی ، اطلاعات آدرس محل دریافت دفاتر پلمپ شده
2- اطلاعات شخصیت حقوقی
3-  اطلاعات تکمیل کننده اظهارنامه
درج اطلاعات مربوط به یکی از اعضاء هیات مدیره
4- هیات مدیره شرکت / موسسه
درج اطلاعات سایر افراد هیات مدیره نظیر نام ، نام خانوادگی ، شماره همراه ، کد پستی و …
5- سمت هیات مدیره شرکت / موسسه
وارد نمودن عضو هیات مدیره ، سمت وی، مدت تصدی ، تاریخ شروع سمت ، تعیین وضعیت حدود حق امضاء اعضای هیات مدیره و سمت عضو هیات مدیره
6. دفتر مورد تقاضا
تعیین دفتر رومه، تعداد صفحات و تعداد جلد و کلیک بر روی قسمت ” دفاتر خاص ” در صورتی که متقاضی نیاز به دفاتر خاص داشته باشد .
7. تایید صحت اطلاعات
در انتها با انتخاب گزینه پذیرش نهایی ” از رسید پذیرش اینترنتی و اظهارنامه پلمپ دفاتر تجاری پرینت بگیرید و مدارک مورد نیاز را از طریق پست ارسال نمایید.

مدارک لازم جهت ارسال پستی به اداره ثبت شرکت ها  به قرار ذیل است : ( اشخاص حقیقی )
1- اصل اظهارنامه پلمپ دفاتر دریافتی از اینترنت ( مهر و امضاء شده )
2- تصویر کارت ملی متقاضی پلمپ دفاتر
3- تصویر پروانه کسب و یا مجوز فعالیت کسبی

مدارک لازم جهت ارسال پستی به اداره ثبت شرکت ها :  ( اشخاص حقوقی )
1- اصل اظهارنامه پلمپ دفاتر دریافتی از اینترنت ( مهر و امضاء شده )
2- تصویر آخرین رومه رسمی شخصیت حقوقی
3- تصویر کارت ملی مدیر عامل
4- اصل یا کپی وکالتنامه و یا معرفی نامه در خصوص اشخاص دولتی
پس از ارسال و پست مدارک ، بارکد پستی و تاریخ تحویل مدارک به پست را در سامانه وارد نمایید. لازم به توضیح است پس از تایید کارشناس مربوطه و دریافت پیامک ، می بایست نسبت به پرداخت هزینه های پلمپ دفاتر تجاری اقدام نمایید. (هزینه ی پلمپ دفاتر تجاری به صورت اینترنتی پرداخت می گردد ).
پس از پرداخت هزینه ها در سامانه ، دفاتر پلمپ شده از طریق پست پیشتاز به نشانی کد پستی آدرسی که در سامانه درج گردیده برای متقاضی ارسال می گردد.

ماده 47- مالک اختراع مکلف است هر نوع تغییر راجع به اسم ، نشانی ، تابعیت ، اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهره برداری از اختراع یا انتقال و یا اعراض از مالکیت اختراع ثبت شده را کتبا و همراه با مدارک مربوطه جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید . اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آیین نامه خواهد بود .
تبصره – چنانچه در طبقه بندی بین المللی اختراع ثبت شده تغییراتی به وجود آید مالک اختراع می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهی نامه اختراع اعمال شود .
ماده 48- در خواست مالک اختراع مبنی بر تغییرات در مضمون و نقشه های اختراع باید به صورت کتبی و با ذکر شماره و با ذکر شماره و تاریخ اختراع به مرجع ثبت تسلمی گردد . انجام این تغییرات مشروط بر آن است که در نتیجه این تغییرات اطلاعات مندرج در گواهی نامه اختراع از حدود اطلاعات مذکور در اظهار نامه اولیه نکند .

ماده 49- هر نوع انتقال گواهی نامه اختراع باید در مرجع ثبت به ثبت برسد . درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
1- اصل گواهی نامه اختراع ؛
2- مدرک قانونی که دلالت بر انتقال نماید ،
3- مدارک نمایندگی قانونی در صورت وجود؛
4- رسید مربوط به پرداخت هزینه ها؛

ماده 50- در آگهی تغییر مالکیت ذکر موارد زیر ضروری است :
1. عنوان اختراع با ذکر طبقه بندی مربوطه ؛
2. تاریخ ثبت انتقال ؛چ
3. اسم ، اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید ؛
4. اسم و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران ، درصورت وجود ؛

ماده 51- مالک اختراع می تواند بهره برداری از اختراع خود را ضمن رعایت ماده 17 قانون به طور جزیی یا کلی برای تمام یا بخشی از مناطق جغرافیایی مورد حمایت به هر شکل قانونی به دیگران واگذار نماید . اجازه بهره برداری می تواند انحصاری یا غیر انحصاری باشد مجوز بهره برداری باید در مرجع ثبت به ثبت برسد . هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد غیر انحصاری تلقی می گردد مگر این که دلایل انحصاری بودن ارائه شده باشد درخواست ثبت مجوز بهره برداری باید مشتمل بر مدارک زیر باشد :
1- نسخه ای از مجوز بهره برداری که حاوی امضاء گواهی شده طرفین است ؛
2- اصل گواهی نامه اختراع؛
3- مدارک نمایندگی قانونی در صورت وجود؛
4- رسید مربوط به پرداخت هزینه ها ؛
تبصره – مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری در صورتی که در چهار چوب متن قرارداد مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد نیز به موجب مقررات این ماده با انجام تغییرات لازم قابل ثبت خواهد بود .

ماده 52- درموارد زیر مرجع ثبت از ثبت مجوز بهره برداری خودداری کرده و مراتب را به اطلاع متقاضی می رساند .
1- در خواست مربوط به اختراعی باشد که قبلا در مورد آن مجوز بهره برداری انحصاری به ثبت رسیده است .
2- اختراع مورد اعتراض واقع شده و اعتبار آن در حال بررسی در مراجع قضایی باشد ؛
3- هزینه سالانه گواهی نامه اختراع پرداخت نشده باشد ؛

ماده 53- چنانچه مانعی برای ثبت مجوز بهره برداری از اختراع وجود نداشته باشد مرجع ثبت مجوز مربوط را به صورت محرمانه حفظ و مراتب را در رومه رسمی منتشر می کند این آگهی مشتمل بر موارد زیر خواهد بود :
1- اسامی ماکل و بهره بردار؛
2- عنوان تاریخ ؛
3- تاریخ و شماره ثبت اختراع
4- مدت بهره برداری
5- انحصاری یا غیر انحصاری بودن آن
ماده 54- در صورت فوت مالک گواهی نامه اختراع و باقی بودن مدت اعتبار اختراع مرجع ثبت به درخواست وارث یا احد از وراث نام ورثه یا وراث را به عنوان مالک در ظهر گواهی نامه اختراع قید و مراتب را با ذکر میزان سهم هر یک در دفتر ثبت اختراعات ثبت خواهد کرد . درخواست ثبت باید کتبی و همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت شود :
1- اصل دادنامه انحصار وراثت یا رونوشت مصدق آن ؛
2- اصل گواهی نامه اختراع
3- مدارک دال بر پرداخت هزینه ها
4- مدارک نمایندگی قانونی

ماده 55- مالک اختراع میتواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده معتبر اعراض نماید . مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منظم گردد:
1- اقرار نامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک اختراع رسیده است
2- اصل گواهی نامه اختراع ثبت شده
3- مدارک نمایندگی قانونی در صورت وجود
4- رسدی مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات
تبصره 1- اعراض مالک اختراع از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده مشروط به این است که بهره برداری از اختراع در زمانی که ثبت آن معتبر است به دیگری واگذار نشده باشد .
تبصره 2- در صورت اعراض حق ثبت و سایر هزینه های پرداختی به مرجع مسترد نخواهد شد .

ماده 56- در صورتی که انتقال ، اعطاء اجازه بهره برداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت ثبت شده در خارج انجام شده باشد ، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره تاریخ ثبت اختراع درایران قید و به تایید نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد دلیل انتقال اعطاء اجزه بهره برداری ، فسخ و خاتمه پیش از موع مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت اختراع ، برای ثبت آن در ایران خواهد بود .

ماده 57- کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از اختراع ثبت شده در صفحه مخصوص مریوط به اختراع ، ثبت و در ظهر گواهی نامه اختراع درج می گردد و جزدر مورد تغییر نشانی ، به هزینه ، ذینفع ظرف سی روز از تاریخ ثبت در رومه رسمی اگهی میشود .
موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشد ، ثبت آنها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه های و در صورت وم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود .

شرکت تعاونی، شرکتی است که برای مدت نامحدود و به منظور بهبود وضع اقتصادی شرکاء و تامین حوائج آن تشکیل می شود.
یادآوری می گردد که :
- حداقل و حداکثر تعداد عضو در تعاونی ها به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و رعایت اصل عدم تمرکز و تداول ثروت به وسبله آیین نامه ای تعیین مس شود که به تصویب وزارت تعاون می رسد. ( ماده 6 ق. ب. ت )
-  در هر صورت تعداد اعضاء شرکت تعاونی نمی تواند کمتر از 7 نفر باشد.
-  اعضاء می توانند شخص حقیقی یا حقوقی باشند.
- اگر عضو شخص حقوقی است، باید در زمره اشخاص حقوقی غیر دولتی باشد. بنابراین دولت، وزارتخانه ها، سازمان های دولتی و شرکت های دولتی نمی توانند به عنوان عضو در یک شرکت تعاونی وارد شوند.
- در تعاونی های چند منظوره اگر عضویت همه آزاد باشد، داشتن عضو غیرشاغل مجاز است ، اما هیات مدیره و مدیر عامل باید از میان اعضاء شاغل باشند.
- اعضاء برای عضویت در شرکت تعاونی باید واجد شرایط مذکور در ماده 9 ق. ب. ت باشد . ( در ادامه به این شرایط خواهیم پرداخت ).
-  اعضاء حق نظارت بر امور شرکت تعاونی را دارند. این نظارت ممکن است به واسطه انتخاب بازرسان یا به طور مستقیم صورت گیرد.

    مرجع و طریق حل اختلاف در تعاونی ها

هر گاه اختلافی بین تعاونی ها به وجود آید، مراجع و طریق حل آن به شرح ذیل خواهد بود :
- اختلاف بین تعاونی و اعضای آن و اختلاف بین شرکت های تعاونی با موضوع فعالیت مشابه، برای داوری به صورت کدخدامنشی به اتحادیه تعاونی مربوط ارجاع خواهد شد.
- اختلاف بین شرکت تعاونی و اتحادیه مربوط به آن برای داوری به صورت کدخدامنشی به اتاق تعاون مربوط ارجاع می شود.
- اختلاف بین دو شرکت تعاونی، در صورتی که موضوع فعالیت آن ها مشابه نباشد، به اتاق تعاون مربوط ارجاع می شود تا آن را از طریق داوری به صورت کدخدا منشی حل کند.
- اختلاف بین اتحادیه تعاونی با اتحادیه تعاونی دیگر به اتاق تعاون مربوط  ارجاع می شود تا از طریق کدخدامنشی درباره آن داوری کند.
یادآوری ها
- طرفین اختلاف یا هر یک از آن ها می توانند از مرجع حل اختلاف کتباَ درخواست کنند تا به اختلافشان رسیدگی شود ؛
- درخواست کننده حل اختلاف باید همراه درخواست، مدارک و مستندات خود را به مرجع مربوط تسلیم کند.
- مرجع حل اختلاف می تواند مدارک و مستندات دیگری را که لازم می داند، از هر یک از طرفین اختلاف بخواهد و آنان باید این مدارک را به موقع در اختیار مرجع مذکور قرار دهند.
- نظر داوری که مرجع حل اختلاف است، غیرقابل اعتراض و قطعی خواهد بود.
- مرجع حل اختلاف باید نظر داوری خود را کتباَ به طرفین اختلاف ابلاغ کند.
- طرفین اختلاف باید نظر داوری مرجع حل اختلاف را که به آن ها ابلاغ می شود، اجرا کنند.
- هر گاه یکی از طرفین اختلاف از اجرای نظر داوری خودداری کند یا در این امر تعلل ورزد، طرف ذی نفع می تواند اجرای آن را از دادگاه درخواست کند، در این صورت دادگاه پس از رسیدگی به صدور اجراییه برای اجرای نظر داوری اقدام خواهد کرد.
- " داوری " حکمیت کردن و فیصله دادن به دعوی است و " کدخدامنشی" حل دعاوی به طریق حکمیت دوستانه است.
- داور می تواند اختلاف طرفین را به طریق سازش خاتمه دهد. 

بررسی تاریخ کشاورزی ایران، نشانگر تلاش گسترده مردم این سرزمین دراهلی کردن گیاهان زراعی و باغی و بهره وری مطلوب از منابع آب وخاک است. مردم مناطق مختلف ایران، در طول دوران های گذشته با محدودیت های منابع تولید به خوبی آشنایی داشته و الگوی کاشت محصولات خود را با توجه به این محدودیت ها برنامه ریزی کرده اند. این موضوع سبب شده که درهر منطقه از این خاک پهناور گیاه خاصی تولید شود که شاید جایگزین کردن آن ها در شرایط فعلی پس ازگذشت قرن ها و کشف بسیاری از حقایق علمی امکان پذیر نباشد. نمونه بازر این گیاهان زعفران می باشد که جایگاه ویژه ای درمیان محصولات صنعتی و صادراتی ایران دارد. درحال حاضر ایران بزرگترین تولید کننده و صادر کننده زعفران است و حدود ۹۰ درصد تولید جهانی این محصول گرانبها به ایران اختصاص دارد. کاربردهای فراوان و گسترده زعفران، خواص ویژ این داروی گیاهی با ارزش، نقش خاص آن در زندگی کشاورزان برخی از استان های کشور و همچنین ارزش افزوده بالای آن، وم توجه ویژه به مباحث مرتبط با زعفران را بیش از پیش روشن می سازد. با تمام اهمیتی که این گیاه در اقتصاد و اشتغال زایی کشور و به ویژه مناطق اصلی کاشت آن یعنی استان های خراسان رضوی و جنوبی دارد، کمتر درعرصه پژوهش و فناوری به آن توجه شده است.

• ویژگی های گیاه زعفران :

زعفران گیاهی چند ساله است که بیشتر در مناطق گرم وخشک می روید. گل زعفران بنفش رنگ است و بذر تولید نمی کند به همین دلیل تکثیر زعفران به وسیله پیاز انجام می شود. پوشش گل از سه برگ و سه کاسبرگ به رنگ بنفش تشکیل شده است. تعداد پرچم ها سه عدد است، برگ ها بعدازگل ظاهر می شوند، برگ ها مستقیم از روی پیازها خارج می شوند و ساقه هوایی ندارد.

پیاز زعفران زیرزمینی گرد و توپر است که پوسته های قهوه ای رنگ دارد، این پیاز مانند : پیازخوراکی لایه لایه نیست، قطر پیازهای جوان زعفران 5_3 سانتی متر و مغز آن سفید رنگ است. برگ های زعفران تا ارتفاع 40_30 سانتی متر از سطح خاک رشد می کنند.

• اهداف توسعه کشت زعفران :

تغییر الگوی کشت، به دلیل محدود بودن نیاز آبی آن خصوصاً در مناطق کم آب

تولید یک محصول با ارزش که علاوه بر مصارف گوناگون داخلی باعث ارز آوری می شود.

ایحاد اشتغال و درآمد زایی برای کشاورزان

استفاده از اراضی کوچک که امکان کشت سایر محصولات به علت عدم کاربرد ماشین آلات در آنها اقتصادی نیست.

• ثبت شرکت کشت و صنعت زعفران :

با توجه به قیمت بالای این گیاه ارزشمند و ارزآوری بسیار بالای آن برای اقتصاد کشور، شما می توانید با ثبت یک شرکت در زمینه کشت و صنعت زعفران به درآمد زایی و همچنین اشتغال زایی بپردازید. شرکت کشت و صنعت زعفران در دو قالب سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود به ثبت می رسند، که در ادامه به چگونگی ثبت این نوع شرکت ها می پردازیم.

• شرکت با مسئولیت محدود:

شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت هستند.

• شرکت سهامی خاص :

شرکت سهامی خاص شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه آن منحصراً تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آنها است. و تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد؛عنوان شرکت سهامی باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.

• شرایط ثبت شرکت کشت و صنعت زعفران با مسئولیت محدود :

_ درشرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکا حداقل 2نفر می باشد.

_ درشرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیر عامل شرکت شده و مدیر عامل اقرار به دریافت آن نماید.

_ حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود صد هزار تومان است.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت کشت و صنعت زعفران با مسئولیت محدود :

_ اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری

_ اقرارنامه امضاء شده

_ تصویرمدارک شناسایی اعضاء(شناسنامه و کارت ملی)

_ اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها

• شرایط ثبت شرکت کشت و صنعت زعفران سهامی خاص :

_ مطابق ماده 3 لایحه اصلاحی قانون تجارت حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص 3 نفرمی باشد. +2نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضا باشند» ،حداقل 35درصد از سرمایه می باسیت نقداً پرداخت شود.

_ به موجب ماده 5 لایحه اصلاحی قانون تجارت حداقل سرمایه درشرکت سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد.

• مدارک لازم جهت ثبت شرکت کشت و صنعت زعفران سهامی خاص :

_ فتوکپی برابربا اصل مدارک احراز هویت از جمله صفحه اول شناسنامه و کارت ملی سهامداران،مدیران و بازرسان

_ اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری جهت اعضای هیئت مدیر،مدیر عامل و بازرسان

 

شرکت پس از انحلال، وارد مرحله تصفیه می شود. در این مرحله شرکت دارای شخصیت حقوقی می باشد. پس از آن که طلب شرکت وصول و بدهی پرداخت یا صلح شد و دارایی شرکت تقسیم شد، شخصیت حقوقی شرکت پایان می یابد. تصفیه این شرکت ها مطابق مواد قانون تجارت می باشد. مواد 202 تا 2 قانون تجارت ، مربوط به تصفیه شرکت های قانون تجارت است و در رابطه با تصفیه شرکت سهامی و هم چنین تصفیه شرکت های ورشکسته کاربرد ندارد.

تکمیلی بودن مقررات تصفیه

به موجب ماده 2 ق. ت ، هر شرکتی مجاز است در اساسنامه خود برای تصفیه ترتیب دیگری مقرر دارد ولی در هر حال این مقررات نباید مخالف مواد 207- 208- 209- 210- 215- 216- 217 و قسمت اخیر ماده 211 ق. ت باشد.

انتخاب مدیر تصفیه

به موجب ماده 203 ق. ت ، مدیر تصفیه در شرکت های تضامنی و نسبی و مختلط سهامی و غیرسهامی اصولاَ مدیر یا مدیران شرکت هستند مگر آن که شرکای ضامن اشخاص دیگری را از خارج شرکت یا از بین خود برای امر تصفیه انتخاب کنند. اگر بین شرکای ضامن برای تعیین مدیر تصفیه اختلاف حاصل شود، حل اختلاف با دادگاه است و دادگاه مدیر تصفیه را مشخص می کند.

به موجب ماده 213 ق. ت ، در شرکت های بامسئولیت محدود و شرکت های تعاونی امر تصفیه به عهده مدیران شرکت است مگر آن که اساسنامه یا اکثریت مجمع عمومی شرکت ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.

ثبت و اعلان اسامی مدیران تصفیه

به موجب ماده 205 قانون تجارت ، ” در هر مورد که اشخاصی غیر از مدیران شرکت برای تصفیه معین شوند اسامی آن ها باید در اداره ثبت اسناد، ثبت و اعلان گردد .

پس اصولاَ نیازی به ثبت و اعلان اسامی مدیران تصفیه نمی باشد مگر مدیر تصفیه غیر از مدیران شرکت باشد.

ناظر تصفیه

در قانون تجارت عضو ناظر پیش بینی نشده است اما در شرکت های مختلط سهامی و غیرسهامی، شرکای غیرضامن اختیار تعیین عضو ناظر را خواهند داشت. به موجب ماده 206 ق. ت ، در شرکت های مختلط سهامی و غیرسهامی ، شرکای غیرضامن می توانند یک یا چند نفر را به عنوان ناظر امر تصفیه مشخص کنند.

صلاحیت مدیران تصفیه

به موجب ماده 208 ق. ت ، شرکت پس از انحلال و تا زمانی که مقررات راجع به تقسیم دارایی آن خاتمه نیافته دارای شخصیت حقوقی می باشد و به همین دلیل متصدیان تصفیه مجاز به انجام معاملات ضروری برای شرکت می باشند.

وظایف و اختیارات مصرحه مدیر تصفیه عبارتند از :

1. اجرای تعهدات شرکت ( ماده 208 ق. ت )

2. اقامه دعوا یا تعیین وکیل ( ماده 209 ق. ت )

3. اختیار صلح و تعیین داور در صورت اجازه شرکای ضامن در شرکت های نسبی ، اضامنی ، مختلط سهامی و غیرسهامی ( ماده 210 ق. ت )

به موجب ماده 214 ق. ت ، در شرکت های تعاونی و با مسئولیت محدود اصولاَ امکان صلح و تعیین داور وجود ندارد مگر پیش بینی اساسنامه یا تصویب مجمع عمومی، اما در شرکت سهامی به موجب ماده 212 لایحه مدیر تصفیه مطلقاَ اختیار صلح و ارجاع به داوری دارد.

4. تقسیم موقت دارایی شرکت در حال تصفیه ( ماده 211 ق. ت )

به موجب ماده 211 ق. ت ، ” آن قسمت از دارایی شرکت که در مدت تصفیه محل احتیاج نیست به طور موقت بین شرکا تقسیم می شود ولی متصدیان تصفیه باید معادل قروضی که هنوز موعد تادیه آن نرسیده است و همچنین معادل مبلغی که در حساب بین شرکا مورد اختلاف است موضوع نمایند .

تقسیم موقت دارایی در شرکت های بامسئولیت محدود و تعاونی برخلاف شرکت تضامنی ، نسبی و مختلط امکان پذیر نیست ، زیرا در شرکت های بامسئولیت محدود و تعاونی، شریک ضامن برای جبران خسارت وجود ندارد.

5. تعیین نفع و ضرر شرکا ( ماده 212 ق. ت )

در صورت بروز اختلاف در تعیین نفع و ضرر، حل آن با دادگاه می باشد.

تشریفات تقسیم دارایی شرکت در مدت تصفیه و پس از ختم تصفیه

به موجب ماده 215 قانون تجارت ، ” تقسیم دارایی شرکت های مذکور در ماده فوق بین شرکا خواه در ضمن مدت تصفیه و خواه پس از ختم آن ممکن نیست مگر آنکه قبلاَ سه مرتبه در مجله رسمی و یکی از جراید اعلان و یک سال از تاریخ انتشار اولین اعلان در مجله گذشته باشد .

به موجب ماده 216 ق. ت ، ” تخلف از ماده قبل متصدیان تصفیه را مسئول خسارت طلبکارانی قرار خواهد داد که به طلب خود نرسیده اند . ”

مسئولیت مدیر تصفیه تضامنی نمی باشد.

 

امروزه بسیاری از شرکت ها در زمینه ی تولید سیم و کابل به فعالیت می پردازند . چنانچه می خواهید یک شرکت سیم و کابل راه اندازی کنید، بایستی ابتدا با انواع شرکت ها (سهامی خاص، سهامی عام ، با مسئولیت محدود ، تضامنی، تعاونی، مختلط سهامی ، مختلط غیرسهامی ) از نظر ماهیت حقوقی آشنا شده و سپس اقدام به ثبت شرکت خود نمایید. در ذیل مختصراَ به معرفی این شرکت ها می پردازیم.

1- شرکت سهامی خاص

شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.

2- شرکت سهامی عام

شرکت سهامی عام شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده است. سرمایه ای که موسسین آن قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین کرده اند. شرکت سهامی کامل ترین نوع از شرکت های سرمایه ای است که شرکا در آن صاحبان سهام یا سهامداران نامیده می شوند.

3- شرکت بامسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت.

4- شرکت تضامنی

شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود . اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.

5- شرکت تعاونی

شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصوب 9 / 4/ 1352 مصرح است ، تشکیل می شود.

ملاحظه می شود که شرکت تعاونی بر پایه اصول تعاون تشکیل می شود و هدف آن رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکا است که از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری شرکا که در شرکت تعاونی اعضا نامیده می شوند، صورت می گیرد.

6- شرکت نسبی

شرکت نسبی یکی دیگر از شرکت های شخصی است که با اتکا بر شخصیت و اعتبار شرکا تشکیل شده ، فعالیت می کند. در تعریف شرکت نسبی می توان گفت : شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری، در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکا در برابر بدهی های شرکت به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است ، بنابراین هر گاه دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی های آن کافی نباشد ، هر یک از شرکا بر خلاف شرکت تضامنی، مسئول پرداخت تمام باقیمانده آن نیست بلکه به نسبت سرمایه ای که در شرکت دارد، مسئول پرداخت است. در شرکت نسبی نیز مانند شرکت تضامنی، دارایی شرکت حایل بین طلبکاران شرکت و دارایی شرکاست و تا وقتی شرکت منحل نشود و پس از انحلال و پرداخت طلب طلبکاران ، باقیمانده ای از طلب آن ها نماند ، طلبکاران شرکت حق مراجعه به شرکا را ندارند.

7- شرکت مختلط سهامی

بنا به تعریف ماده 162 قانون تجارت شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.

شرکای سهامی ( عادی ) ، کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام دارای ارزش واحد ( متساوی القیمه ) درآمده و مسئولیت آن ها محدود به میزان سرمایه ای است که در شرکت دارند.

شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات شریک تضامنی است.

8- شرکت مختلط غیرسهامی

شرکت مختلط غیرسهامی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذارده و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.

با توجه به آنچه گفته شد، مشاورین ثبت شرکت نیک، برای ثبت شرکت تولید سیم و کابل 2 راهکار ارائه می کند. می توانید با کمک متخصصان مجرب این مرکز، گزینه مناسب را انتخاب نمایید .

الف. گزینه اول ثبت شرکت سیم و کابل تحت عنوان شرکت سهامی خاص

ب: گزینه دوم ثبت شرکت سیم و کابل تحت عنوان شرکت بامسئولیت محدود

شرایط ثبت شرکت سیم و کابل  بامسئولیت محدود :

– وجود حداقل 2 نفر عضو

– حداقل سرمایه 10.0000 ریال

– تعهد با پرداخت کل سرمایه

لازم به ذکر است، سرمایه شرکت بامسئولیت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا به شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.

شرایط ثبت شرکت سیم و کابل سهامی خاص :

– حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال است ولی در مورد افزایش یا حداکثر آن محدودیتی وجود ندارد.

– حداقل  35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.

– حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس

برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : ”  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است” ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام و وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.

ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات .

در این نوشتار، به نکات مهم راجع به بازرسان شرکت سهامی می پردازیم .

بازرس

از آنجا که تمام سهامداران شرکت پیوسته در محل شرکت حضور ندارند و عملاَ نیز میسر نیست که دائماَ کلیه اطلاعات و جریان امور توسط شرکت به یکایک آنان ارائه شود، مضافاَ به اینکه چه بسا تمام آنان از دانش و تخصص لازم برای کنترل امور شرکت برخوردار نباشند، قانون پیش بینی کرده است که بازرس یا بازرسانی همه ساله از سوی آنان تعیین شوند تا کلیه امور شرکت را مطابق ضوابطی که در قانون مقرر است و استانداردهای حسابرسی ایجاب می نماید زیر نظر داشته باشند و گزارش های لازم را به صاحبان سهام بدهند.

نحوه انتخاب و مدت تصدی

مجمع عمومی همه ساله شخص یا اشخاصی را به عنوان بازرس و بازرس علی البدل انتخاب می نماید. در شرکت های سهامی عام ، این افراد باید از میان اشخاصی انتخاب شوند که در فهرست تهیه شده از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی به عنوان بازرس واجد صلاحیت نام برده شده اند.

بازرس ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد. در صورت اخیر موضوع فعالیت شخص حقوقی باید مناسب با این وظیفه باشد. ضمناَ برخی اشخاص نمی توانند به سمت مزبور گمارده شوند :

1- اشخاص مذکور در ماده 111 ( محجورین ، ورشکستگان و مرتکبین برخی جرائم از جنحه و جنایت )

2- مدیران و مدیرعامل

3- اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیرعامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم

4- هر کس که خود یا همسرش از مدیران یا مدیرعامل به طور موظف حقوق دریافت می کند .

عزل و نصب بازرسان در هر زمان توسط مجمع عمومی و نیز انتخاب مجدد آنان بلامانع است.

در صورتی که مجمع عمومی بازرس را تعیین نکند، یا بازرس نتواند به وظایف خود عمل کند، دادگاه به تقاضای هر ذینفع به انتخاب بازرس مبادرت خواهد کرد.

وظایف

با عنایت به ماده 148 قانون تجارت و برخی مواد دیگر، می توان وظایف بازرس را به شرح ذیل طبقه بندی کرد :

یک – اظهارنظر در مورد صورت های مالی شرکت که توسط مدیران به مجمع عمومی تسلیم می شود.

دو – اظهارنظر در مورد صحت اطلاعاتی که مدیران شرکت به مجمع عمومی ارائه می دهند.

سه – تحصیل اطمینان از رعایت شدن حقوق تمام سهامداران به نحو مساوی.

چهار- ارائه گزارش جامع راجع به وضع شرکت به مجمع عمومی. این گزارش حداقل ده روز قبل از تشکیل مجمع باید جهت مراجعه سهامداران در مرکز شرکت آماده باشد.

پنج- اعلام جرم صورت گرفته در شرکت در ارتباط با جریان امور آن به مراجع قضایی .

شش- گزارش تخلف مدیران در مورد سهام وثیقه به مجمع عمومی .

هفت – دعوت از مجمع عمومی عادی هرگاه مقتضی بداند یا به تقاضای صاحبان یک پنجم سهام در صورتی که مدیران به آن عمل نکنند و یا هرگاه مجمع عمومی عادی سالیانه توسط مدیران دعوت نشود.

بازرس حق دارد برای انجام وظایفش هر موقع که لازم بداند به امور شرکت رسیدگی کند و اطلاعات و مدارک مورد نیاز را مطالبه نماید و حتی از خدمات کارشناسان متخصص در این زمینه استفاده کند. بدین ترتیب مدیران شرکت نیز مکلف به همکاری با بازرسان هستند و حتی تصمیمات مجمع عمومی نیز در پاره ای از موارد مانند تصویب صورت های مالی یا افزایش سرمایه، بدون قرائت گزارش بازرسان معتبر نیست.

 

در مورد ادغام شرکت های تجاری نکات متعددی قابل طرح است . مانند مفهوم لغوی و اصطلاحی ادغام ، جایگاه ادغام در نظام حقوقی ایران و تحولات قانونگذاری در مورد آن ، فواید و آثار ادغام و ثبت آن در اداره ثبت شرکت ها که در این مقاله سعی خواهد شد به طور مختصر در این خصوص مطالبی ارائه شود.

• مفهوم ادغام

برای ادغام در لغت معانی متعددی ذکر شده است مانند :1 – در هم فشردن و فرو بردن دو چیز . 2- درآوردن حرفی در حرف دیگر ، حرفی را در حرف دیگر فرو بردن و به تشدید خواندن.

ادغام در مفهوم اصطلاحی از مفهوم لغوی الهام گرفته و در یک معنا به مفهوم داخل کردن یک یا چند شرکت تجاری در یک شرکت تجاری دیگر می باشد که نتیجه آن افزایش سرمایه شرکت موجود و زوال شرکت های ادغام شونده می باشد. از ادغام به مفهوم فوق که کامل ترین نوع ادغام می باشد تحت عنوان ادغام قانونی یا واقعی نیز نام برده می شود. البته ادغام انواع مختلف دارد که در ادامه بحث به آن ها اشاره خواهد شد.

• جایگاه ادغام در نظام حقوقی ایران

ادغام شرکت های تجاری در برخی از نظام های حقوقی سابقه ای طولانی دارد. برای مثال اولین قانون در آمریکا که مقرراتی در ارتباط با ادغام شرکت های تجاری تدوین نمود، قانون ایالت نیوجرسی مصوب 68 می باشد. البته اگرچه هر یک از ایالات آمریکا در ارتباط با ادغام شرکت های تجاری مقررات ویژه ای دارد ولی با توجه به اینکه با مساعی کانون وکلای آمریکا در بخش حقوق شرکت های تجاری، " قانون اصلاحی نمونه شرکت های تجاری مصوب 1969 " پس از چند اصلاحیه به تصویب رسیده است که بسیاری از ایالات متحده قانون نمونه فوق را پذیرفته اند که با مطالعه قانون مزبور می توان با قوانین اکثر ایالات متحده آمریکا آشنا شد. در حقوق انگلیس اگرچه در مورد ادغام شرکت های تجاری مقررات خاصی تحت این عنوان وجود ندارد ولی در برخی مواد قانون شرکت های تجاری 1985 مانند 425 تا 427 مقرراتی در مورد ادغام پیش بینی شده است.

در حقوق ایران در قانون تجارت 1311 و لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت 1347 هیچگونه مقرراتی در مورد ادغام پیش بینی نشده است. در برخی قوانین خاص مقررات پراکنده ای در مورد ادغام برخی شرکت های دولتی پیش بینی شده است مانند : لایحه قانونی ادغام شرکت های وابسته به وزارت اطلاعات و تبلیغات مصوب 4/ 2/ 1358، لایحه قانونی ادغام شرکت ملی ذوب آهن ایران و شرکت ملی صنایع فولاد ایران و تشکیل شرکت ملی فولاد ایران مصوب 28/ 9/ 1358، قانون ادغام شرکت سهامی دولتی که در زمینه تولید و پرورش طیور فعالیت می نمایند مصوب 29/ 2/ 1371، ماده 17 و لایحه قانونی اداره امور بانک ها مصوب 8/ 4/ 1350، ماده 95 به بعد قانون شرکت های تعاونی 1350 و ماده 53 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 13/ 6/ 1370 و ماده 8 تا 14 آئین نامه اجرایی قانون مزبور مصوب 14/ 5/ 1371 و ماده 105 قانون برنامه پنجم توسعه کشور مصوب 5/ 10/ 1389 مجلس شورای اسلامی که در تاریخ 25/ 10/ 1389 مجمع تشخیص مصلحت نظام آن را موافق با مصلحت نظام تشخیص داده است. از توجه به قوانین فوق تمایل قانونگذار به پیش بینی مقررات در مورد ادغام قابل استباط است ولی در هر حال در حال حاضر قواعد عمومی در مورد ادغام شرکت های تجاری در نظام حقوقی ایران وجود ندارد و ضروری می نماید که قانونگذار در این خصوص دست به کار شده و مقررات جامع و کاملی را در این خصوص وضع نماید . بر همین اساس در لایحه جدید تجارت به این امر مهم توجه شده و موادی از لایحه به ادغام و آثار آن اختصاص یافته است. ( مواد 590 تا 616 ) .

همان گونه که اشاره گردید قانون شرکت های تعاونی مصوب 1350، مواد 95 تا 106 را تحت عنوان فصل هجدهم به ادغام شرکت ها یا اتحادیه های تعاونی اختصاص داده است که بیشتر ناظر به مرجع تصمیم گیر در مورد ادغام ، حق اعتراض اعضای شرکت یا اتحادیه به تصمیم راجع به ادغام ، وم تصویب ادغام از جانب وزارت تعاون و آثار ادغام می باشد.

نکته قابل توجه در مقررات مزبور این است که نتیجه ادغام شرکت های تعاونی با اتحادیه های تعاونی، ایجاد شرکت یا اتحادیه تعاونی جدید می باشد. ماده 105 قانون مزبور در این مورد مقرر می دارد : " با انجام عمل ادغام ، دارایی و بدهی شرکت یا اتحادیه جدید عبارت خواهد بود از مجموع دارایی و بدهی شرکت ها یا اتحادیه های قبل از ادغام پس از وضع مطالبات و سهامی که بازپرداخت شده است ". بنابراین قانون مزبور از نوع دیگر ادغام که موجب زوال و از بین رفتن شرکت های ادغام شونده و بقای شرکت ادغام پذیر است سخنی نگفته است.

قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، علی رغم اینکه یک بخش ازفصل نهم خود را به بحث ادغام اختصاص داده است ولی بدون اینکه مفهوم ادغام ، انواع و آثار آن را بیان کند، با اختصاص یک ماده به آن ( ماده 53 ) فقط به شرایط لازم برای ادغام اشاره کرده و مقرر داشته است : " شرکت های تعاونی می توانند در صورت تصویب مجامع عمومی فوق العاده و طبق مقررات آیین نامه اجرایی این قانون با یکدیگر ادغام شوند.

تبصره- صورتجلسات مجامع عمومی فوق العاده تعاونی های ادغام شده منضم به مدارک مربوط باید حداکثر ظرف مدت دو هفته برای ثبت به اداره ثبت شرکت ها تسلیم شده و خلاصه تصمیمات به اطلاع کلیه اعضاء و بستانکاران برسد ".

چنانکه ملاحظه می شود ماده مزبور، نحوه ادغام شرکت های تعاونی را به آئین نامه اجرایی قانون واگذار نموده است و بر همین اساس فصل دوم آئین نامه مزبور مصوب 14/5/1371 که مشتمل بر 7 ماده ( مواد 8 تا 14 ) می باشد به این موضوع اختصاص یافته است. مطابق مواد مزبور از جمله ماده 13 و 14، با ادغام دو یا چند شرکت در یکدیگر ، همه آن ها از بین رفته و شرکت جدیدی ایجاد می شود که تعهدات شرکت های ادغام شده را به عهده خواهد داشت که از این نوع ادغام ، تحت عنوان ادغام ترکیبی یاد می شود. ماده 13 آئین نامه مزبور مقرر می دارد : " اداره ثبت شرکت ها مکلف است نسبت به ثبت مراتب ، مطابق مقررات اقدام کند و ضمن باطل کردن ثبت شرکت های اغادم شده به شرکت تعاونی جدید – که از ادغام دو یا چند تعاونی تاسیس شده است – شماره ثبت جدید بدهد ".

در قسمت اخیر ماده 14 آئین نامه مزبور نیز تصریح شده است : " . تعاونی جدید از هر جهت مسئول تعهدات و دیون شرکت های ادغام شده می باشد ".

در مقابل ادغام ترکیبی ، ادغام ساده قرار دارد که در این نوع ادغام برخلاف ادغام ترکیبی، یک یا چند شرکت در یک شرکت دیگر ادغام می شود اما شخصیت شرکت های ادغام شده از بین رفته ولی شرکت ادغام پذیر به قوت و اعتبار خود باقی می ماند و تمامی حقوق و تعهدات شرکت های ادغام شونده به آن منتقل می شود.

برخلاف مقررات قانون بخش تعاون و آئین نامه اجرایی آن ، ماده 105 قانون برنامه پنجم توسعه کشور مصوب 1389 به هر دو نوع ادغام اشاره نموده و از ادغام ساده به عنوان ادغام یک جانبه و از ادغام ترکیبی به عنوان ادغام دو یا چند جانبه یاد نموده و مقرر داشته است : " ادغام شرکت های تجاری، مادامی که موجب ایجاد تمرکز و بروز قدرت انحصاری نشود، به شکل یک جانبه ( بقاء یکی از شرکت ها – شرکت پذیرنده ) و ادغام دو یا چند جانبه ( محو شخصیت حقوقی شرکت های ادغام شونده و ایجاد شخصیت حقوقی جدید – شرکت جدید ) در چهارچوب اساسنامه آن شرکت در سایر شرکت های تجاری موضوع ادغام ، مجاز است . کلیه حقوق و تعهدات ، دارائی ، دیون و مطالبات شرکت یا شرکت های موضوع ادغام ، به شرکت پذیرنده ادغام یا شرکت جدید منتقل می شود . "

بنابراین با تصویب ماده 105 مذکور، نظام حقوقی ایران موضوع ادغام شرکت های تجاری را به صورت یک قاعده کلی پذیرفته است اگرچه در این خصوص با خلا قانونی بسیار مواجه می باشیم که از جمله آن ها نحوه تصمیم گیری در مورد ادغام و مرجع تصمیم گیری است.

• ادغام واقعی و انواع آن

در ادامه به مفهوم ادغام واقعی و انواع آن اشاره می شود.

اول: ادغام واقعی یا قانونی

ادغام واقعی یا قانونی عبارت از این است که به موجب قراردادی که بین دو یا چند شرکت تجاری ایجاد می شود شخصیت حقوقی یک یا چند شرکت یا همه شرکت های تجاری طرف قرارداد از بین رفته و کلیه حقوق و تعهدات شرکت یا شرکت های تجاری محو شده به یکی از آن ها یا به یک شرکت جدیدی که ایجاد می شود منتقل می شود.

دوم: انواع ادغام واقعی

ادغام واقعی یا قانونی به دو نوع ساده و ترکیبی تقسیم می شود.

الف- ادغام ساده آن است که یک یا چند شرکت تجاری در یک شرکت تجاری دیگر ادغام می شود به طوری که شخصیت حقوقی شرکت یا شرکت های ادغام شونده محو شده و ازبین می رود ولی شخصیت حقوقی شرکت پذیرنده به قوت و اعتبار خود باقی می ماند و کلیه حقوق و تعهدات ، دارایی ، دیون و مطالبات شرکت یا شرکت های ادغام شونده به شرکت پذیرنده منتقل می شود که در ماده 105 قانون برنامه پنجم توسعه کشور از این نوع ادغام تحت عنوان اغام یک جانبه یاد شده است.

ب- ادغام ترکیبی آن است که دو یا چند شرکت تجاری با یکدیگر ادغام می شود به طوری که شخصیت حقوقی هر دو طرف قرارداد از بین رفته و از ترکیب آن ها شرکت تجاری جدیدی با شخصیت حقوقی جدید ایجاد می شود و در نتیجه ادغام ، کلیه حقوق و تعهدات ، دارایی، دیون و ومطالبات شرکت یا شرکت های موضوع ادغام به شرکت جدید منتقل می شود که در 105 قانون برنامه پنجم توسعه کشور از ادغام مزبور به عنوان ادغام دو یا چند جانبه تعبیر شده است.

• آثار ادغام شرکت های تجاری

ادغام شرکت های تجاری با یکدیگر از نظر حقوقی دارای آثاری است که به چند مورد اشاره می شود .

1- شرکت یا شرکت های تجاری ادغام شونده منحل شده و از بین می روند.

2- سهامداران شرکت یا شرکت های ادغام شونده، سهام شرکت ادغام کننده را دریافت می دارند.

3- کلیه حقوق و تعهدات ، دارایی ، دیون و مطالبات شرکت یا شرکت های ادغام شونده به شرکت پذیرنده ادغام یا شرکت جدید منتقل می شود.

4- کارکنان شرکت یا شرکت های موضوع ادغام به شرکت پذیرنده یا شرکت جدید انتقال می یابند. در صورت عدم تمایل برخی کارکنان با انتقال به شرکت پذیرنده ادغام یا شرکت جدید، مزایای پایان کار مطابق مقررات قانون کار توسط شرکت مزبور به کارکنان یادشده پرداخت می شود. در صورت ادغام شرکت های دولتی با یکدیگر، چنانچه در اثر ادغام نیروی کار مازاد وجود داشته باشد مطابق قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل نوسازی صنایع کشور و اصلاح ماده 113 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 26/ 5/ 1382 عمل می شود. ( ماده 105 قانون برنامه پنجم توسعه کشور ).

5- ادغام در اکثر موارد موجب افزایش سرمایه شرکت پذیرنده می شود که در این خصوص باید اقدام قانونی لازم انجام گیرد. چنانچه از ادغام در کشورهای پیشرفته برای انجام دادن پروژه های مهم اقتصادی که نیاز به سرمایه های بسیار دارد و یا برای تخصصی کردن شرکت ها استفاده می کنند.

 

آیا شما نیز از جمله کسانی هستید که مایل به تاسیس شرکت تضامنی می باشند ؟ تا چه حد با شرایط و قوانین ثبت شرکت تضامنی آشنایی دارید ؟

چنانچه می خواهید در این خصوص بیشتر بدانید از شما دعوت می شود تا مقاله پیش رو را مورد مطالعه قرار دهید. ما شما را با اطلاعات مورد نیاز آشنا می نماییم.

شرکت تضامنی، شرکتی است بین دو یا چند شریک، به منظور امور تجاری که در آن، در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک مسئول کلیه دیون است و سرمایه شرکا نیز برخلاف شرکت سهامی به قطعات سهم تقسیم نمی شود.

شمه ای از اوصاف اساسی شرکت تضامنی 

1- در این شرکت هر شریک در قبال کلیه دیون شرکت ، مسئول است ؛ بنابراین ، برای شرکا قالب مطمئنی نیست ؛ اما برای معامله کنندگان با شرکت مطمئن ترین قالب است.

2- برای تاسیس آن حداقل سرمایه ای تعیین نشده است.

3- شیوه های اداره آن بسیار ساده و بسیط است ؛ از همین رو برای تشکیل شرکت هایی با تعداد زیادی از شرکا مناسب نیست.

4- در موارد قابل توجهی ، تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، با اتفاق آرای شرکا صورت می پذیرد ؛ از این رو این قالب برای تعداد اندکی از شرکای هم سلیقه مناسب است.

5- نقل و انتقال سهم الشرکه در آن با رای تمام شرکا امکان پذیر است.

• مسئولیت هر شریک

در خصوص مسئولیت شرکا در شرکت تضامنی باید توجه داشت که :

1- قبل از انحلال شرکت، دیون شرکت از خود شرکت مطالبه می شود و نه ازشرکا.

2- اگر شرکت تضامنی منحل شود باز هم دیون شرکت از خود شرکت مطالبه می شود؛ اما اگر دارایی شرکت برای تادیه دیونش کافی نباشد، هر شریک مسئول تادیه کلیه دیون است.

3- در شرکت های تضامنی، مسئولیت شرکای ضامن بابت دیون آن شرکت ، جنبه وثیقه ای دارد ؛ به این معنی که طلبکار شرکت ابتدا باید به شرکت رجوع کند و اگر شرکت از پرداخت طلب او امتناع کند ، مطابق شرایط مقرر، درخواست ورشکستگی و در نتیجه انحلال شرکت را بدهد و بعد از انحلال نیز در وهله اول می تواند به شرکت در حال تصفیه رجوع کند و اگر شرکت ، طلب او را نپردازد ، آنگاه می تواند به شرکای ضامن رجوع کند.

4- مسئولیت خارجی شرکا ( مسئولیت در برابر طلبکاران شرکت ) ، تضامنی است و مسئولیت داخلی شرکا ( تقسیم مسئولیت بین شرکا) ، نسبی است ؛ یعنی شریک می تواند پس از پرداخت هر یک از دیون شرکت، بابت سهم تک تک شرکای دیگر به نسبت سهم الشرکه ایشان به آن ها مراجعه کند.

5- هر قراری که برخلاف بند فوق، بین شرکا گذاشته شود، فقط در بین خود شرکا قابل استناد است و در برابر اشخاص ثالث کان لم یکن یا به عبارت بهتر غیرقابل استناد است. ( م 116 ق. ت )

6- شرکا می توانند در خصوص تقسیم مسئولیت داخلی فی مابین خود، به هر ترتیبی تراضی کنند. با توجه به اطلاق ماده 116 ق. ت مانعی ندارد که ایشان در روابط داخلی خود، یک یا چند نفر از شرکا را به کلی از جبران زیان ها معاف کنند. البته چنین شرطی در برابر اشخاص ثالث موثر نیست.

• تعداد شرکا در شرکت تضامنی

حداقل 2شخص، چه حقیقی یا حقوقی می باشد. ( م 116 ق. ت )

• اسم شرکت ( م 117 ق. ت )

1- در اسم شرکت باید عبارت " شرکت تضامنی " قید شود.

2- اسم شرکت باید حداقل متضمن نام یکی از شرکا باشد.

3- اگر اسم شرکت متضمن نام تمام شرکا نباشد، پس از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است، باید از عباراتی مانند " و شرکا " یا " و برادران " استفاده شود.

4- قانون گذار برای فقدان هیچ یکی از شروط فوق ضمانت اجرایی اعم از مدنی یا کیفری پیش بینی نکرده است.

• موضوع شرکت

شرکت تضامنی یک " شرکت تجاری " است، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. بنابراین، برخلاف آنچه در حقوق فعلی " فرانسه " می گذرد ، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد.

به موجب این محدودیت، موضوع شرکت می تواند منحصر باشد به یک عمل تجاری یا اعمال تجاری مختلف . در نهایت باید توجه داشت که چون مدیران شرکت تضامنی، " وکیل " تلقی می شوند، اختیارات و مسئولیت های آن ها همان است که در شرکتنامه یا ااساسنامه شرکت قید شده و شرکاء بر آن توافق کرده اند. البته این راه حل به زیان اشخاص ثالثی است که با شرکت معامله می کنند؛ زیرا هر گاه معاملات مدیر، خارج از حدود اختیارات او ، به عنوان وکیل باشد، اشخاص مزبور حق رجوع به شرکت را نخواهند داشت. برعکس، شرکاء اطمینان خواهند داشت که مدیر اگر از حدود اختیارات تفویض شده به او خارج شود، خود باید جوابگو باشد.

• نحوه تشکیل و ثبت شرکت تضامنی

طبق ماده 1 قانون تجارت ، شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم (قیمت گذاری) و تسلیم شده باشد.

هر چند که در قانون تجارت حداقلی برای سرمایه این گونه شرکت ها پیش بینی نشده اما عرفاَ حداقل میزان سرمایه یک میلیون ریال است و همانند شرکت با مسئولیت محدود در اختیار مدیر یا مدیران شرکت قرار می گیرد و اقرار کتبی آن ها مبنی بر دریافت سرمایه شرکت برای ارائه به مرجع ثبت شرکت ها کافی است. این نوع شرکت نیز پس از انجام مراحل تایید نام شرکت و تحویل شرکت نامه و اساسنامه ( اگر باشد ) و سایر مدارک لازم به اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسد و بعد از ثبت در اداره ثبت شرکت ها، آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار محل ثبت شرکت آگهی می گردد.

لازم به ذکر است، شرکتنامه یا اساسنامه شرکت باید به موجب " سند رسمی " باشد والا شرکت ایجاد نمی شود. بنابراین، علاوه بر اینکه قرارداد شرکت باید مکتوب باشد، باید به امضای تمامی شرکا برسد.

• سهم الشرکه و نقل و انتقال آن در شرکت تضامنی

در شرکت تضامنی همچون شرکت با مسئولیت محدود به سرمایه ای که شرکا برای تاسیس شرکت می گذارند سهم الشرکه یا حصه می گویند. سهم الشرکه می تواند نقدی یا غیرنقدی باشد.

نقل و انتقال آن، منوط به رضایت تمام شرکا است؛ چه منتقل الیه شخص ثالثی باشد یا آنکه یکی از شرکای شرکت باشد. ( م 123 ق. ت )

• مدیران در شرکت تضامنی

1- تعداد مدیران : ممکن است یک یا چند نفر باشند.

2- تعداد مدیران می تواند زوج یا فرد باشد.

3- ممکن است از بین شرکا یا خارج از شرکا تعیین شوند.

4- مدت مدیریت : ممکن است محدود به مدتی خاص یا نامحدود باشد.

5- مدیر در هر زمانی، قابل عزل است.

6- در شرکت تضامنی، نصب بازرس اامی نیست ؛ اما امکان پذیر است.

• شیوه اخذ تصمیمات در شرکت تضامنی

در این خصوص قانون ساکت است و فقط در پنج مورد، اتفاق آرای شرکا را برای تصمیم گیری لازم دانسته است. این موارد عبارتند از :

1- طبق ماده 123 ق. ت . انتقال سهم الشرکه هر شریک به دیگری، منوط است به رضایت تمام شرکا.

2- طبق ماده 134 ق. ت : اقدام یکی از شرکا به تجارتی از نوع تجارت شرکت یا ورود وی به عنوان شریک ضامن یا شریک با مسئولیت محدود در شرکتی دیگر منوط است به رضایت سایر شرکا .

3- طبق ماده 135 ق. ت : هر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکا و رعایت مقررات راجعه به شرکت های سهامی، به شرکت سهامی تبدیل شود.

4- طبق ماده 136 ق. ت : یکی از موارد انحلال شرکت تضامنی، رضایت تمام شرکا است.

5- بنا بر مواد 139 و 140 ق. ت : در صورت فوت یا حجر یکی از شرکا، بقای شرکت موقوف به رضایت سایر شرکا است.

• شیوه اخذ تصمیمات در شرکت تضامنی در موارد سکوت قانون

درباره اینکه در بقیه موارد، تصمیم گیری به چه نحوی است، قانون ساکت است ؛ اما باید توجه داشت که :

1- منطقی تر آن است که قانون گذار با توجه به اهمیت 3 مورد فوق در آن ها اتفاق آرای شرکا را لازم دانسته است و حد نصاب برای تصمیم گیری در بقیه موارد، بستگی به اساسنامه شرکت دارد. یعنی حد نصاب بقیه تصمیم گیری ها در درجه اول همانی است که توسط شرکا در اساسنامه شرکت پیش بینی شده است.

2- اگر در اساسنامه پیش بینی خاصی نشده باشد، تصمیمات باید به اکثریت آرای شرکا اتخاذ شود.

• نحوه تقسیم سود در شرکت تضامنی ( م 119 ق. ت )

1- در وهله اول مطابق ترتیبی عمل می شود که در شرکت نامه مقرر شده است. در این خصوص باید توجه داشت که :

2- در شرکت های با مسئولیت محدود، نحوه تقسیم سود به نسبت سهمی که هر شریک در سرمایه شرکت دارد، به عمل می آید.

3- اگر شرکت نامه حکم خاصی نداشته باشد، تقسیم سود به نسبت سهمی که هر شریک در سرمایه شرکت دارد، به عمل میآید.

4- گرچه شیوه تقسیم سود، تابع تراضی شرکا در شرکت نامه است؛ ولی شرکت نامه نمی تواند تمام سود شرکت را به یک نفر اختصاص دهد ؛ زیرا این امر، خلاف مقتضای ذات عقد شرکت است و در نتیجه موجب بطلان شرکت است.

5- توجه داشته باشید که در شرکت های تضامنی اگر در نتیجه ضررهای وارده، سهم الشرکه شرکا کم شود ، مادام که این کمبود از منافع شرکت جبران نشده ، تادیه هر نوع سود به شرکا ممنوع است. فقط در همین یک مورد است که شرکت ، شرکا را به تکمیل سرمایه و تادیه مبلغی بیش از آنچه در شرکت نامه درج شده ، مم می کند. ( م 132 و 133 ق. ت )

• نظار در شرکت تضامنی

1- برخلاف شرکت با مسئولیت محدود که وجود هیات نظار در مواردی اامی است ، در شرکت تضامنی، اامی به وجود چنین هیاتی در قانون پیش بینی نشده است.

2- با وجود این، تعیین هیات نظار در این شرکت، امکان پذیر است.

• رابطه طلبکاران با شرکت تضامنی و شرکای شرکت تضامنی

1- قبل از انحلال : مطالبه دیون شرکت از خود شرکت انجام می شود.

2- بعد از انحلال : اگر دارایی شرکت، کفاف مطالبات طلبکاران را ندهد، طلبکاران می توانند بابت تمام یا بخشی از طلب خود به یک یا هر چند نفر از شرکا مراجعه کنند؛ زیرا شرکا در مقابل طلبکاران شرکت ، مسئولیت تضامنی دارند.

3- هر شریک در ازای تمام دیون شرکت مدیون است ، هر چند که میزان دیون ، از سرمایه ای که او با خود به شرکت آورده است، کند.

4- گرچه شرکا در برابر دیان ، نسبت به دیون شرکت مسئولیت تضامنی دارند ؛ اما در روابط بین شرکاء مسئولیت هر یک از آن ها در تادیه دیون بدین صورت است :

- به نسبتی که در شرکت نامه درج شده است.

- اگر شرکت نامه نسبت به این امر ساکت باشد، به نسبت سرمایه ای که هر شخص با خود به شرکت آورده است ، در رابطه با دیگر شرکا مسئول است ، بنابراین هر شریک پس از جبران خسارت می تواند بابت سهم سایر شرکا به آن ها رجوع کند.

• مسئولیت شرکای سابق و جدید شرکت تضامنی نسبت به دیون شرکت : ( م 125 ق. ت )

1- اگر پس از آنکه شرکت تضامنی تشکیل می شود، کسی به عنوان شریک ضامن به شرکت بپیوندد، نسبت به دیونی که قبل از ورود او به شرکت حاصل شده است، نیز با دیگر شرکا مسئولیت تضامنی دارد ؛ به عبارت دیگر، شریک جدید مانند سایر شرکا نسبت به تمام دیون شرکت مسئول است؛ چه منشا آن دین، قبل از ورود او به شرکت باشد و چه بعد از ورود او به شرکت و مسئولیت شریک تضامنی بابت دیون شرکت، مسئولیتی قهقرایی است.

2- شریک قبلی که سهم الشرکه خود را به شریک جدید واگذار کرده است، نسبت به دیون شرکت ، دیگر هیچ مسئولیتی ندارد ، چه منشا این دیون، متعلق به قبل از خروج او از شرکت باشد و چه متعلق به بعد از خروج او از شرکت.

3- اگر بین شرکا قراری برخلاف این ترتیب گذاشته شده باشد :

- این قرار در برابر اشخاص ثالث کان لم یکن و غیرقابل استناد است.

- اما در رابطه بین خود شرکا قابل استناد است.

• محدودیت های شرکا در شرکت تضامنی : در این خصوص باید توجه داشت که : ( م 134 ق. ت )

1- شرکا در شرکت تضامنی نمی توانند :

- به حساب خود یا شخص ثالث ( به عنوان وکیل )، تجارتی از نوع تجارت شرکت بنمایند ، مگر به رضایت تمام شرکا.

- به عنوان شریک ضامن در شرکت دیگری با همان نوع تجارت وارد شوند، مگر به رضایت تمام شرکا.

- به عنوان شریک با مسئولیت محدود در شرکت دیگری با همان نوع تجارت وارد شوند، مگر به رضایت تمام شرکا.

2- قانون گذار، ضمانت اجرایی برای این مقرره بیان نداشته است. به نظر می رسد که اگر شریک تضامنی برخلاف ممنوعیت های فوق، اقدامی انجام دهد ، اقدام او باطل نباشد؛ اما وی مکلف به جبران خسارت باشد.

3- ممنوعیت فوق دقیقاَ در خصوص شرکای شرکت های نسبی ( م 9 ق. ت ) و شرکای ضامن در شرکت های مختلط غیرسهامی ( م 144 ق. ت ) و شرکای ضامن در شرکت های مختلط سهامی ( م 172 ق. ت ) نیز جاری است.

• تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی

طبق ماده 135 قانون تجارت، هر شرکت تضامنی در صورت تصویب و موافقت تمام شرکا می تواند به شرکت سهامی تبدیل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجع به شرکت سهامی اامی می باشد.

از انتخابتان متشکریم.

 

در ثبت شرکت اولین سوالی که به ذهنمان می رسد این است که چرا شرکت ثبت می کنیم  و وم ثبت شرکت چیست؟به نظر می رسد برای ورود به بحث ثبت شرکت ها ابتدائاَ لازم است به توضیح شرکت بپردازیم.

شرکت در لغت به معانی ذیل مورد استفاده قرار گرفته است:

شریک شدن،انباز گشتن،همدست شدن در کاری،انبازی.لیکن در اصطلاح دارای مفاهیم و انواع متعددی است که در قانون مدنی و قانون تجارت مورد توجه قرار گرفته است.اما با توجه به اینکه شرکت به معنی همدست شدن در کاری می باشد،هر نوع همراهی دو یا چند نفر در امور مشروع مانند شرکت در امور تجارتی،صنعتی،کشاورزی،ساختمانی،استخراج و بهره برداری از معادن،تولید و توزیع کالا،در امر چاپ کتب و نشریه هلی مختلف و غیره را می توان از انواع شرکت های مشروع و قانونی تلقی نمود.چرا که برابر ماده 10 قانون مدنی تشکیل هر گونه شرکتی در صورتی که بر خلاف قانون نباشد صحیح است.لیکن اگر چند نفر برای انجام امر نامشروع و خلاف قانون،با یکدیگر مشارکت نمایند،در حقیقت شرکت در عملی نموده اند که غیر قانونی است و جرم می باشد و عنوان آن شرکت یا مشارکت در جرم می باشد.بنابراین افراد می توانند در تمام امور و مسائل اجتماعی با یکدیگر مشارکت و همکاری نمایند.منتهی اگر این مشارکت در راستای قانون بوده شرکت قانونی ست،لیکن اگر برخلاف قانون باشد شرکت یا مشارکت در اعمال خلاف قانون و مجرمانه می باشد .مانند شرکت در قتل،شرکت در ی و هر عمل دیگری که قانون جرم شناخته باشد.

شرکت ها را با توجه به قانون مدنی و قانون محاسبات عمومی و قانون تجارت به سه نوع کلی می توان تقسیم نمود:

الف-شرکت های مدنی،یعنی شرکت هایی که در قانون مدنی تصریح شده و خصوصیات و مشخصات آن ها نیز تبیین گردیده است.

ب-شرکت های دولتی

ج-شرکت های تجارتی که در قانون تجارت به انواع و اقسامی تقسیم گردیده و نحوه تشکیل و اداره و اساسنامه و انحلال آن ها نیز کاملاَ مشخص است.

شرکت در سیستم های حقوقی مختلف،وسیله تحدید مسئولیت فعالان تجاری است،به این معنا که تجار شخصی یعنی تجاری که به صورت انفرادی فعالیت می کنند،در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت نامحدود دارند و کل دارایی آن ها،اعم از سرمایه تجاری و اموال خصوصی،وثیقه پرداخت دیون آن ها به طلبکاران است؛اما اشخاصی که فعالیت تجاری شان از طریق تشکیل شرکت انجام می گیرد مسئولیتی عمدتاَ محدود دارند . -البته در شرکت های به اصطلاح سرمایه-فقط تا آن بخش از دارایی شان بدهکار طلبکاران هستند که در شرکت گذاشته اند.همین مزیت شرکت موجب شده است که در دنیای اقتصادی غرب،حتی تجار انفرادی به جای فعالیت تجاری سنتی،در قالب شرکت های به اصطلاح"تک شریک"به تجارت بپردازند تا در عین اینکه در کنار شرکای دیگر قرار نمی گیرند،مسئولیتشان در قبال طلبکاران محدود به سرمایه ای شود که به شرکت تک شریک اختصاص داده اند.

بی تردید در دوران کنونی،بخش عظیمی از فعالیت های اقتصادی را شرکت های تجاری بر عهده دارند،زیرا استفاده از پدیده شرکت تجاری به بازدهی فعالیت اقتصادی حدت بیشتری می دهد و متضمن مزایایی است که فعالیت فردی در بر ندارد،مزایایی چون فراهم شدن سرمایه بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به ویژه محدودیت مسئولیت فعالان تجاری. بیهوده نیست که امروزه نه تنها اشخاص بلکه دولت ها نیز فعالیت اقتصادی خود را در قالب شرکت های تجاری ارائه می کنند.لذا شرکت های تجاری از نظر اقتصادی اهمیتی فراوان دارند،زیرا هر چند تعداد آن ها از تجار انفرادی به مراتب کم تر است،ابراز و سرمایه مجموعه های صنعتی و تجاری به آن ها تعلق دارد.این نکته از دیرباز صادق بوده و در عصر ما با تغییرات و تحولات بنیادی اقتصادی و ی که شاهدیم،صورت آشکارتری به خود می گیرد.در این باره،کافی است به شرکت های بزرگ تجاری به اصطلاح چند ملیتی اشاره کنیم که در طول قرن حاضر در کشورهای بزرگ صنعتی تشکیل یافته،با فروپاشی نظام کمونیستی و گرایش جهانی به سوی اقتصاد بازار آزاد،رقبای دولتی خود را از دست می دهند.

در کشور ما نیز خصوصاَ طی چند دهه اخیر تشکیل شرکت های تجاری اعم از خصوصی،عمومی،تعاونی و دولتی رشد چشمگیری داشته است.در حال حاضر بیش از یک میلیون شرکت تجاری به اقسام مختلف در کشور ما فعال می باشند و اگر افراد ذی نفع در هر یک از این شرکت ها در نظر گرفته شود،طیف وسیعی از افراد با حقوق شرکت های تجاری ارتباط مستقیم دارند.

هر شرکتی برای اینکه رسمیت یابد و شخصیت حقوقی پیدا نماید باید به ثبت برسد،بنابراین ثبت شرکت ها اامی می باشد و دولت می بایست حدالمقدور در تشکیل آن ها نظارت نماید تا وسیله ای برای سواستفاده نباشد.

سوالی که ممکن است مطرح شود اینست که به موجب کدام یک از این قوانین اامی بودن آن ها تصریح شده است.

پاسخ اینست که در این خصوص سه قانون به شرح ذیل وجود دارد:

1-ماده 195 قانون تجارت که می گوید:"ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است"

2-برابر قانون ثبت اسناد،ثبت شرکتنامه ها اجباری می باشد.

3-بموجب تبصره 1 ماده 5 قانون اصلاح قانون نظام صنفی مصوب 31/2/1368 ثبت شرکت ها اامی می باشد.

4-نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه مصوب 1311 ثبت شرکت های تجارتی را اامی نموده است.بنابراین با توجه به مواد مذکور هر گاه یکی از شرکت های تجارتی مراحل مربوط به ثبت را طی ننمایند و به ثبت نرسد رسمیت نداشته و بلکه بر خلاف قانون بوده و مراجع ذیصلاح می توانند از انجام فعالیت های آن جلوگیری نمایند.

 

قدر مسلم آن است که برای فراهم شدن فضایی مطلوب و مساعد، رسیدگی به چگونگی تشکیل شرکت ها امری ضروری و غیر قابل اجتناب است. ثبت نمودن شرکت خود نوعی رسیدگی است که متصدیان امر انجام می دهند تا معلوم شود آیا برای بوجود آوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازمه شده و مقررات رعایت گردیده یا خیر.

ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت نیز در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که قرارداد مهمی با شرکت منعقد می نماید یا معامله ی مهمی انجام می دهد باید بداند که سرمایه ی شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدود بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.مواد مهم و لازم هر شرکت در جراید کثیرالانتشار آگهی می شود تا همه از آن مستحضر باشند،علاوه بر آن،به نحوی که در اغلب ممالک معمول است هر شخص خارجی ولو این که ظاهراَ ذینفع نباشد می تواند به پرونده ای که برای ثبت شرکت تشکیل شده مراجعه و از محتویات آن اطلاع حاصل کند.در کشور ما این قسمت ضمن آیین نامه ی مصوبه ی خرداد 1310 و مقررات 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری مقرر گردیده مراجعه به دفاتر ثبت شرکت ها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن سواد مصدق تحصیل کند» هنگامی که شرکت  به ثبت می رسد،قراردادهای منعقده بین شرکا رسمی بوده و بعد ها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی از وجود شرکت نامه و اساسنامه  و سایر تصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نموده و یا به ایراداتی که درباره ی اسناد غیر رسمی ممکن است وارد نمود استناد نمایند.

با توجه به موارد فوق شایان ذکر است بخش کثیری از آحاد جامعه به عناوین مختلف با حقوق ثبت در ارتباط هستند.لیکن،آشنایی با امور ثبتی و احاطه بر آن مستم کسب تجربه و علم مربوط به آن است و می طلبد که افراد به طور مستمر به مطالعه قوانین پرداخته و با قوانین و آیین نامه های مختلف در ارتباط با مسایل ثبتی آشنایی کامل داشته باشند.

شرکت سهامی خاص،شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.

در حقوق ایران،شرکت سهامی خاص مانند شرکت سهامی عام،ابتدا تاسیس می شود و سپس به ثبت می رسد.اگر بخواهیم تشریفات شرکت سهامی خاص را نسبت به شرکت سهامی عام خلاصه کنیم باید بگوییم در مورد شرکت سهامی خاص،اولاَ تشریفات پذیره نویسی وجود ندارد،ثانیاَ ورقه تعهد وجود ندارد،ثالثاَ تشکیل مجمع عمومی موسس لازم نیست.شرکت سهامی خاص بلافاصله پس از انجام دادن اقدامات اولیه(1-امضای اساسنامه 2- تعهد سرمایه 3- انتخاب مدیران و بازرسان) به وسیله موسسان تشکیل می شود؛یعنی امضای اساسنامه،تعهد کلیه سهام و پرداخت مبالغ نقدی لازم،انتخاب مدیران و بازرسان و قبول سمت کتبی آنان.

- مزایا و معایب ثبت شرکت با مسئولیت محدود چیست ؟

- مراحل ثبت شرکت هلدینگ و مدارک مورد نیاز برای ثبت آن

- ثبت شرکت کشاورزی

سایر مشخصات شرکت های سهامی خاص عبارت است از:

*شرکت های سهامی باید دارای اساسنامه باشند.برابر ماده 8 لایحه اصلاحی 24/12/48 اساسنامه باید شامل این نکات باشد.نام شرکت؛موضوع شرکت بطور صریح و منجز؛مدت شرکت؛مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن در صورتیکه تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و هر گاه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد؛خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام؛تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه اسمی هر سهم و مدتی که باید مطالبه شود که البته این مدت بیش از 5 سال نمی باشد.؛نحوه انتقال سهام بانام؛طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی نام و بالعکس؛در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن ها؛شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه؛مواقع و ترتیب دعوت مجامع؛مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها؛تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت نموده و یا استعفا می کنند یا به جهات قانونی محجور،معزول و یا ممنوع می گردند؛تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران؛تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بپردازند،قید اینکه شرکت دارای چند نفر بازرس خواهد بود و نحوه انتخاب و مدت ماموریت آن ها؛تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و مجمع عمومی سالانه؛نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن؛چگونگی تغییر اساسنامه

*حداقل سرمایه شرکت های سهامی خاص یک میلیون ریال است.

*تعداد مدیران حداقل سه نفر است.

*تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد.

*در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست.

*سهام شرکت سهامی خاص قابل عرضه در بورس نیست.

*انتقال سهام در شرکت سهامی خاص موکول به موافقت سایر شرکاست.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت:

1-تکمیل دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص

2-تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص

3-ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین

4-فتوکپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین

5- فتوکپی کارت ملی  برابر اصل شده  تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین

6-در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند ارائه کپی آخرین رومه رسمی،شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده (در سربرگ شرکت)و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی

7-در صورت داشتن سهامدار خارجی برای اشخاص حقیقی ارائه کپی برابر اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدار خارجی(اعم از حقیقی و حقوقی)

8-ارائه گواهی عدم سوءپیشینه کیفری برای کلیه اعضا ی هیات مدیره و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت(مراکز پلیس +10)

9-ارائه اقرارنامه در متن صورتجلسه جهت کلیه ی اعضای هیات مدیره،مدیر عامل و بازرسان شرکت مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد 111و 126 قانون تجارت برای آن ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیر عاملی وجود ندارد.در زیر همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:

نمونه متن اقرارنامه:کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.

10-ارائه اقرارنامه بازرس یا بازرسان در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه هیچگونه نسبت فامیلی اعم از نسبی و سببی با مدیران و مدیر عامل شرکت تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ندارند و خود و یا همسرشان نیز از مدیران و مدیر عامل شرکت بطور موظفی حقوق دریافت نمی دارند .در صورت کشف خلاف مشمول بند 3 ماده 243 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت خواهد بود.ارائه گواهی عدم سوءپیشنه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره،مدیر عامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت لازم می باشد.در زیر همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:

نمونه متن اقرارنامه:بازرس(بازرسین)اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.

11-ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه

12-ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه

13-پرداخت فیش 40.000 ریال بعنوان هزینه

14-ارائه گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه اولیه شرکت

روش و مراحل ثبت شرکت سهامی خاص:

شایان ذکر است در تمامی مراحل ثبت می توانید از مشاورین مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر کمک بگیرید. همکاران ما همواره آماده ی پاسخگویی به سوالات  شما عزیزان می باشند.

1-نخست نسبت به تکمیل مدارک فوق اقدام نمایید.

 

(پس از وارد نمودن اطلاعات خود و در صورت داشتن وکیل،اطلاعات وکیل نوع شرکت –سهامی خاص- را انتخاب نمایید.با مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی و تکمیل اطلاعات متقاضی،نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی (انتخاب نام شرکت)مورد نظر اقدام نمایید.بدین منظور، در قسمت اسامی درخواستی،پنج نام را به ترتیب اولویت وارد کنید.جهت انتخاب نام،نام هایی را انتخاب کنید که :الف) نام خارجی نباشد، ب) قبلاَ به ثبت نرسیده باشد ،ج)دارای معنا و مفهوم باشد،د) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.سپس سرمایه شرکت را مشخص کنیدپس از آن اعضا شرکت و بازرسین را وارد کنید و سمت افراد و حق امضاداران را مشخص نمایید.نوع رومه رسمی  را اعم از ابرار یا جمهوری اسلامی انتخاب کنید و مدارک خواسته شده در سامانه را بارگذاری نمایید.پس از بازبینی اطلاعات وارد شده گزینه پذیرش نهایی را انتخاب کنید .

4- با طی کردن این مراحل ، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد  ، اگر دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تاًیید می کند .

5-پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاًییدیه ی پذیرش ، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و از مراجعه ی حضوری به منظور تحویل مدارک خودداری کنید.

6-چنانچه مدارک تحویلی دارای نقص نباشد و مورد تایید کارشناس مربوطه قرار گیرد؛دستور ثبت در دفتر ثبت شرکت ها را صادر می نماید و مشخصات محتویات در دفاتر مخصوص ثبت می شود.مسئول دفتر شروع به ثبت و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید . کارت شناسایی متقاضیان را اخذ می کند وآن را با مشخصات مندرج در شرکتنامه  تطبیق می دهد. احراز هویت متقاضیان ،اخذ امضا از متقاضیان در ذیل ثبت در دفتر، تصدیق متقاضیان تحت عنوان ثبت با سند برابر است ، نوشتن شماره ی ثبت در اظهارنامه و شرکتنامه ی شرکت از سایر اقدامات مسئول دفتر می باشد.مسئول ثبت دفتر، تشکیل پرونده داده و در روی آن از لحاظ تکمیل امضا گواهی می نماید.یک نسخه اساسنامه و شرکتنامه و اظهارنامه، تحویل موسسین می گردد و نسخه ی دیگر اظهارنامه و اساسنامه و شرکتنامه و پیش نویس آگهی را که تشکیل پرونده گردیده، جهت تحریر به اتاق تایپ ارسال می دارد

7-خلاصه مفاد اساسنامه باید ظرف مدت یکماه در رومه رسمی کشور و در یک رومه کثیرالانتشار درج و منتشر شود.لذا درج در رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران آخرین اقدام جهت ثبت شرکت می باشد.

 

معرفی هند و قابلیت های سرمایه گذاری در آن

هندوستان دارای تاریخ و فرهنگی کهن است که آداب و رسوم و زبان ها و ادیان مختلفی را در خود جای داده است. آب و هوای این کشور به جهت وسعت قلمرو جغرافیایی، متنوع است ؛ بدین صورت که جنوب آن گرم و شمال آن آب و هوای معتدل دارد. با توجه به رشد مطلوب اقتصادی در ده سال گذشته که بزرگ ترین اقتصادهای دنیا با رکود اقتصادی دست و پنجه نرم کنند، یکی از بهترین گزینه ها برای سرمایه گذاری خارجی سرمایه گذاری در هند می باشد.

صادرات عمده هندوستان عبارت است از  :

فولاد و سیمان ، محصولات کشاورزی مانند چای و غلات ، صنایع غذایی ، انواع مواد معدنی و کانی های مختلف ، چرم و محصولات وابسته ، لوازم ورزشی ، انواع مواد نفتی و پتروشیمی ، مواد شیمیایی ، صنایع دستی ، انواع جواهر و بدلیجات و مزایای مالکیت یک شرکت تجاری در هندوستان و .

همچنین واردات عمده هندوستان به قرار ذیل است  :

شامل نفت خام ، سنگ های قیمتی ، ماشین آلات ، مواد شیمیایی ، کود پلاستیک ، آهن و فولاد

مزایای ثبت شرکت در هندوستان :

- هزینه زندگی در هند بسیار ارزان می باشد.

- نرخ متوسط حقوق حدود 200 دلار در هر ماه است.

- ثبت شرکت با مسئولیت محدود با حداقل سرمایه 1650 دلار انجام می گردد.

- زبان انگلیسی زبان رسمی هند است و سرمایه گذاری خارجی را تسهیل می کند.

- سرمایه گذاری مستقیم خارجی در هند از جمله امور مالی، هواپیمایی و غیره اخیرا مجاز گردیده است.

- هند با 84 کشور دنیا قرارداد معاهدات مالیاتی مضاعف را امضا کرده است. این معاهده اجازه می دهد که شرکت های ثبت شده در هند از مزایای کاهش مالیاتی تکلیفی خود در معامله با سایر کشورها بهره مند شوند.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت در هندوستان

1- تقاضانامه

2- تصویر تمام صفحات شناسنامه

3- رونوشت سند تاسیس شرکت

4- اظهارنامه تمبر شده شرکت

5- مشخصات کامل مدیران و کارمندان شرکت

6- توافقنامه های مدیریتی

7- تصدیق  نامه اداره ثبت شرکت ها برای اسم شرکت

8- دریافت کارت شناسایی مالیات از اداره درآمد

9- گذرنامه امضا شده با 6 ماه اعتبار

10- فرم تکمیل شده ای که در سایت سفارت هند در تهران قرار دارد.

11- دو عکس رنگی

12- دعوتنامه

13- آدرس رجیستر شده برای 1 سال

14- در صورت داشتن قرارداد وکالت رونوشت آن لازم است.

15- فیش هزینه های واریز شده برای ثبت شرکت

16- رسید هزینه پرداخت شده برای ویزا

نکته : مدارک باید برابر اصل شوند.

نکات حائز اهمیت راجع به ثبت شرکت در هند :

- حداقل سرمایه اولیه 100 هزار روپیه معادل حدود 2050 دلار

- تعداد سهامدار : حداقل 2 نفر

- سهامداران می توانند از هر ملیتی باشند.

- برای ثبت شرکت در هند حداقل به یک آدرس رجیستر شده در هند نیاز دارید.

- برای ثبت شرکت در هند نیاز به اخذ pancard وجود دارد.

- برای امور بازرگانی نیاز به کد واردات و صادرات خواهید داشت که هزینه ای 350 دلاری در پی خواهد داشت.

- در صورتی که بعد از ثبت شرکت در هند نیاز به دفتر کار مجازی باشد، هزینه آن حدود 200 دلار خواهد بود. این هزینه هر سه ماه یک بار پرداخت می شود.

- ثبت شرکت در هند به دلیل پیچیدگی خاص خود حدود 2 ماه زمان می برد.

 

- طرح صنعتی چیست ؟

- طرح صنعتی چه تاثیری در بازاریابی دارد ؟

- حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی چیست ؟

- ثبت طرح صنعتی  توسط کدام اداره انجام می شود ؟

- شرایط ثبت طرح صنعتی در کرج چیست ؟

- برای ثبت طرح صنعتی در کرج به چه مدارکی نیاز است ؟

در این نوشتار سعی شده است تا به سوالات شما در مورد ثبت طرح صنعتی در کرج پاسخ داده شود. لطفاَ ما را تا پایان این نوشتار همراهی بفرمایید.

طرح صنعتی به جنبه های زیبا شناختی و شکل ظاهری یک محصول اعم از محصولات و فرآورده های صنعتی و یا صنایع دستی مرتبط می باشد و عامل مهم برای جذب مشتریان است؛ به طوری که می توان گفت این جذابیت بصری یکی از مولفه های اساسی است که بر تصمیم مشتریان برای انتخاب یک محصول و ترجیح دادن آن بر محصولات و فرآرده های بنگاه ها دارای کیفیت یکسان باشند ، به مراتب بیشتر است ؛ زیرا در این صورت ظاهر و زیبایی محصولات بعلاوه قیمت پایین آن می تواند مشتری را برای انتخاب جذب کند.

همچنین طرح صنعتی برای یک بنگاه و شرکت ابزار مهمی است که بوسیله آن می تواند با عرضه محصولات دارای طرح های جدید و جذاب و منطبق با ذائقه مصرف کنندگان، مشتریان زیادی را جلب و سهم بیشتری از بازار را تصاحب کند.

طرح صنعتی با ایجاد تفاوت در شکل و ظاهر کالا، موجب تفاوت کالاهای بنگاه ها هم می گردد و در نتیجه از ابزارهای بسیار مهم در تدوین استراتژی برندینگ و بازاریابی می باشد و با ایجاد بازارهای جدید، باعث اقتدار و ارزش برند بنگاه ها نیز می گردد.

با توجه به توضیحات فوق اینک به تعریف لغوی و حقوقی طرح صنعتی می پردازیم.

در فرهنگ لغت فارسی، طرح به معنای تقشه، نقاشی، صورت ، پیکر آمده است. کلمه صنعتی نیز در لغت فارسی به معنای منسوب به صنعت و امور صنعتی و مربوطبه ساخت یا فابریک استعمال شده است.

در قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری ایران مصوب 1386 از طرح صنعتی تعریف به عمل آمده است.

به موجب ماده 20 قانون یاد شده، از نظر قانون، هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ ها و هر گونه شکل سه بعدی با خطوط، رنگ ها و یا بدون آن، به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد طرح صنعتی است. در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی باشد.

ثبت کلیه موضوعات مالکیت صنعتی ، اعم از اختراع ، علامت ، علامت جمعی و طرح صنعتی  توسط اداره مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور انجام می شود. در مواردی که مراجع دیگر به موجب قانون اقدام به بررسی و ثبت می نمایند در صورتی از حمایت ها و امتیازات مذکور در قانون مذکور بهره مند می شوند که حسب مورد مالکیت یا اختراع آن ها در اداره مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد.

حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی

ثبت طرح صنعتی برای آن حمایت قانونی فراهم می کند.حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی به شرح ذیل است:

الف- بهره برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد،توسط اشخاص،مشروط به موافقت مالک آن است.

ب- بهره برداری از یک طرح صنعتی که عبارت است از ساخت،فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی

ج- مالک طرح صنعتی ثبت شده می تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند ( ب) را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاَ موجبات آینده را فراهم آورد،در دادگاه اقامه دعوی نماید.

به طور کلی ثبت طرح صنعتی، مانع از کپی برداری غیر مجاز از آن می شود و به عنوان یک دارایی تجاری،مبنای اعتماد مصرف کنندگان قرار می گیرد.

شرایط ثبت طرح صنعتی در کرج

وفق ماده ی 21 ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری ایران ، طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است که جدید و یا اصیل باشد.طرح صنعتی زمانی جدید است که از طریق انتشار به طور محسوس و یا از طریق استفاده به هر نحو دیگر قبل از تاریخ تسلیم اظهارنامه یا بر حسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه ای از جهان برای عموم افشا نشده باشد.به همین دلیل،طرح صنعتی می بایست وجه تمایز داشته باشد و ابتکاری باشد.

طرح صنعتی در صورتی اصیل محسوب می شود که به طور مستقل توسط طراح پدید آمده و کپی و تقلید طرح های موجود نباشد،به نحوی که از دید یک کاربر آگاه،متفاوت از طرح هایی باشد که قبلاَ در اختیار عموم قرار گرفته است.بر اساس قوانین اکثر کشورها ،یک طرح صنعتی بایستی جذاب و چشم نواز باشد.

از سایر شرایط ثبت طرح صنعتی " کاربرد صنعتی " است، بدین معنی که یک طرح صنعتی بایستی قابلیت باز تولید به روش صنعتی را داشته باشد.همچنین بایستی امکان پیاده سازی طرح صنعتی بر روی یک کالای دو بعدی یا سه بعدی وجود داشته باشد.

طرح های صنعتی ذیل قابل حمایت نیستند:

1. طرح هایی که تنها در نتیجه عملکرد فنی محصول ایجاد می شوند.

2. آنچه قبلاَ در فنون و صنایع پیش بینی شده باشد.

3. طرح های حاوی نمادها یا نشان های رسمی

4. طرح های مخالف نظم عمومی یا اخلاق حسنه

مدارک مورد نیاز برای ثبت طرح صنعتی در کرج

1. اظهارنامه ثبت طرح صنعتی در 2 نسخه

2. مدارک مثبت هویت متقاضی و طراح

3. مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا نوسط نماینده قانونی به عمل آید.

4. اگر طرح صنعتی دو بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده به عنوان نمونه

5. اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده از تمامی جوانب طرح ؛

5. در طرح صنعتی سه بعدی ، مرجع ثبت می تواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه می دهد، باید حداکثر بیست در بیست در یست سانتی متر و وزن آن حداکثر 2 کیلوگرم و از ماده ای بادوام و غیرفاسد شدنی باشد. شکل های گرافیکی و ترسیم شده باید حداکثر در ابعاد ده در بیست سانتی متر بوده و قابل نصب بر چهار صفحه مقوا در قطع A4 و با جوهر مشکی باشد ؛

6. درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم طراح، چنانچه طراح نخواهد اسم وی ذکر شود.

7. درخواست کتبی به تاخیر انداختن انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعیین مدت آن، در صورت تمایل.

8. رسید مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامه و در صورتی که اظهارنامه شامل دو یا چند طرح صنعتی است، رسید مربوط به پرداخت هزینه های اضافی ؛

9. مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حدکثر ظرف 15 روزاز آن تاریخ تسلیم شود.

تبصره 1- طرح چاپ شده اشکال و تصاویر گرافیکی یا ترسیم شده ، موضوع بندهای 3 و 4 فوق ، باید حداکثر بیست در بیست سانتی متر باشد و در آن رنگی بودن یا نبودن اشکال و تصاویر تصریح گردد.

تبصره 2- در صورت ارائه ماکتی از مدل طرح، مرجع ثبت می تواند ماکت مزبور را ور به مهر و تاریخ نموده به متقاضی اعاده نماید.

تبصره 3- در فرضی که اظهارنامه حاوی طرح های صنعتی متعدد باشد، تصاویر یا اشکال یا مدل ها به صورت جداگانه ارائه شده و به وسیله شماره از یکدیگر متمایز گردند.

در صورتی که متقاضی ، درخواست حق تقدم کرده باشد ، هنگام تقاضای ثبت طرح صنعتی باید درخواست خود را که حاکی از این حق باشد، به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :

1. تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی .

2. طبقه بندی بین المللی مرتبط با اظهارنامه اصلی.

3. کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آن جا تسلیم شده است و چنانچه اظهارنامه منطقه ای یا بین المللی مبنای حق تقدم باشد، ذکر ماخذ آن

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

 

سرمایه گذاری خارجی به موجب ماده 1 قانون سرمایه گذاری عبارت است از : " به کارگیری سرمایه خارجی در یک بنگاه اقتصادی جدید یا موجود پس از اخذ مجوز سرمایه گذاری ". لذا به موجب این تعریف و به اختصار سرمایه گذاری خارجی عبارت از به کارگیری سرمایه خارجی در یک بنگاه اقتصادی است.

سرمایه گذار خارجی ممکن است یک سرمایه گذاری جدید را راه اندازی نماید یا آن که اقدام به سرمایه گذاری و ثبت نمودن شرکت بنماید. از آن جا که به موجب ذیل تعریف مزبور، پس از اخذ مجوز سرمایه گذاری است که سرمایه گذاری خارجی به موجب قانون سرمایه گذاری مورد شناسایی و حمایت قرار خواهد گرفت و با توجه به آن که به موجب ماده 2 قانون سرمایه گذاری، سرمایه گذاری خارجی در صورتی مورد پذیرش قرار می گیرد که " به منظور عمران و آبادی و فعالیت تولیدی اعم از صنعتی، معدنی ، کشاورزی و خدمات " باشد، بنابراین چنین نتیجه گیری می شود که فعالیت بنگاه اقتصادی جدید یا موجود باید در راستای هدف های فوق انجام شود.

اگرچه " سرمایه گذاری خارجی " در مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد تعریف نشده است ، لیکن " سرمایه گذاری " طبق مقررات ذکر شده عبارت است از " به کارگیری سرمایه در اشکال مختلف در هر یک از فعالیت های اقتصادی به منظور تولید کالا یا خدمات " .

با این حال به رغم عدم صراحت قانونی، بدیهی است سرمایه گذاری مزبور تنها پس از اخذ مجوز سرمایه گذاری مورد حمایت قرار خواهد گرفت.

شرایط پذیرش ثبت شرکت و سرمایه گذاری خارجی

ماده 4 مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد ، شرایط پذیرش را چنین عنوان می نماید : " سرمایه ها تحت شرایط زیر پذیرفته شده و مشمول این مقررات خواهند بود :

الف- در فعالیت های مجاز در هر منطقه به کار برده شود.

ب- مراحل کامل اخذ مجوز سرمایه گذاری و ثبت سرمایه را طی کند.

ج- مستم اعطای امتیاز حقوق انحصاری به سرمایه گذار توسط سازمان نباشد.

همان گونه که ملاحظه می شود، تنها سه شرط برای پذیرش سرمایه گذاری خارجی در مناطق آزاد مورد توجه قرار گرفته است. شرط اول آن که سرمایه گذاری خارجی در یکی از فعالیت های مجاز در هر منطقه صورت گیرد. وم مجاز بودن فعالیت در " منطقه آزاد " از آن جهت است که این مناطق مقررات مخصوص به خود را دارند و مجاز بودن فعالیت هم بر همان اساس و با توجه به همان مقررات سنجیده می شود .

شرط دوم دو مساله را مورد توجه قرار می دهد. نخست این که سرمایه گذار خارجی مجوز سرمایه گذاری را طبق مقررات اخذ نموده باشد و دوم این که ظرف مدتی که در مجوز سرمایه گذاری تعیین شده است، درصد معینی از سرمایه را طبق مجوز برای شروع عملیات اجرایی به منطقه وارد نماید. وم وارد نمودن سرمایه ظرف مدت مشخص اگرچه از جمله شرایطی نمی باشد که در پذیرش پروژه از سوی کمیته سرمایه گذاری مورد توجه قرار می گیرد ، ولی از جمله شرایطی است که سرمایه گذاری را تحت پوشش " مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد " قرار می دهد. مفاد این بند تا حدود زیادی مشابه مفاد ماده 32 آیین نامه سرمایه گذاری می باشد که بر طرح های سرمایه گذاری در سرزمین اصلی حکومت می نماید.

طبق ماده مزبور اگر سرمایه گذار خارجی در طی مدت مشخص شده در مجوز بخشی از سرمایه خود را که حاکی از عزم سرمایه گذار برای اجرای طرح است به کشور وارد ننماید و یا به تمدید مدت اقدام نکند ، " مجوز سرمایه گذاری وی باطل شده تلفی خواهد شد ". بدیهی است در چنین صورتی، یعنی در صورت بطلان مجوز ، پروژه سرمایه گذاری از پوشش قانون سرمایه گذاری خارج خواهد گردید.

شرط سوم نیز همان گونه که در ابتدای مقاله آورده شد ، اشاره دارد بر " عدم اعطای امتیاز حقوق انحصاری به سرمایه گذار از سوی سازمان " .

نکته قابل توجه آن که همان گونه که ملاحظه گردید ، مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد تجاری- صنعتی به انواع و اشکال سرمایه گذاری های قابل پذیرش اشاره ای ندارد ، بنابراین نه تنها هر یک از اشکال سرمایه گذاری های مندرج در ماده 3 قانون سرمایه گذاری، بلکه سرمایه گذاری در قالب سایر اشکال حقوقی نیز در چارچوب قوانین و مقررات عمومی این مناطق، در مناطق آزاد امکان پذیر خواهد بود.

لازم به ذکر است، هر یک از سازمان های مناطق آزاد تجاری – صنعتی که به موجب اساسنامه ای یکسان به منظور انجام دادن امور زیربنایی، عمران و آبادانی ، رشد و توسعه اقتصادی ، سرمایه گذاری و افزایش درآمد عمومی ، ایجاد اشتغال سالم و مولد ، تنظیم بازار کار و کالا ، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقه ای ، تولید و صادرات کالاهای صنعتی و تبدیلی و ارائه خدمات عمومی تشکیل گردیده اند ، وظیفه صدور مجوز سرمایه گذاری را برای هر یک از طرح های سرمایه گذاری همان منطقه بر عهده دارند.

با وجود این که وظیفه مراجعه به سازمان هر یک از مناطق آزاد جهت اخذ مجوز سرمایه گذاری وظیفه ای است که بر اساس مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد به کلیه سرمایه گذاران اعم از داخلی و خارجی تحمیل شده است، لیکن برای رسیدگی به درخواست های سرمایه گذاران خارجی که متقاضی و حمایت های ویژه ای هستند که تنها برای خارجیان وجود دارد ، از جمله جبران خسارت در صورت ملی شدن ، کمیته ای خاص در نظر گرفته شده است. کمیته مزبور که به ظاهر تنها برای تضمین و حمایت موضوع ماده 21 قانون اطلاح قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری- صنعتی در خصوص جبران عادلانه خسارت در صورت ملی شدن یا سلب مالکیت تشکیل می شود، از نمایندگان دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد ( رئیس کمیته ) ، سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ( وزارت امور اقتصادی و دارایی ) و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ترکیب یافته است.

درخواست های سرمایه گذاران خارجی توسط کمیته مزبور بررسی می شود و سپس بر اساس پیشنهاد این کمیته و تصویب اکثریت وزیران عضو شورای عالی مناطق آزاد ، مجوز سرمایه گذاری و ثبت شرکت صادر خواهد شد.لازم به ذکر است هرگونه تغییر در مشخصات درج شده در پرسشنامه و مجوز سرمایه گذاری با اطلاع سازمان هر یک از مناطق و حسب تشخیص سازمان با موافقت مرجع صادرکننده مجوز هر منطقه صورت خواهد گرفت.

از انتخابتان متشکریم.

هم چنین بخوانید :

- نحوه ورود سرمایه ثبت شرکت خارجی به مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران

 

 لازمه وجود تعاونی ، ثبت آن است. یکی از مدارکی که باید برای ثبت تعاونی به مرجع ثبت تسلیم شود و بدون آن ثبت تعاونی ممکن نیست ، اساسنامه است. اساسنامه حاوی نکات و مقرراتی است که نوع شرکت تعاونی و موضوع و حدود فعالیت آن، مراجع تصمیم گیری و مدیریت و نظارت شرکت و وظایف و اختیارات آن ها و حقوق و تکالیف اعضا را تعیین می کند .

تصویب اساسنامه شرکت در اولین مجمع عمومی عادی و با اکثریت حداقل دو سوم آرای اعضای حاضر در آن صورت می گیرد. اساسنامه شرکت ، باید شامل نکات ذیل باشد :

- نام شرکت با قید کلمه تعاونی ؛

- نوع شرکت و نوع فعالیت ؛

- هدف شرکت ؛

- موضوع و حدود عملیات ؛

- قلمرو جغرافیایی شرکت ؛

- مدت شرکت ؛

- مرکز اصلی عملیات و نشانی ؛

- سرمایه شرکت ؛

- شرایط ورود به عضویت ، مرجع قبول عضو ، موارد خروج از عضویت ، شرایط اخراج عضو و مرجع تصمیم گیری در اخراج، حقوق و تکالیف اعضا ؛

- مجامع عمومی شرکت ؛

- هیئت مدیره و مدیر عامل ؛

- بازرس یا بازرسان ؛

- مقررات مالی ؛

- مقررات مختلف از قبیل مقررات راجع به عضویت شرکت در اتحادیه های تعاونی ؛

- ضوابط ادغام شرکت با شرکت تعاونی دیگر ؛

- موارد انحلال شرکت تعاونی و طرز تصفیه .

هر گونه تغییری که بعداَ در اساسنامه یا در اعضای هیئت مدیره، بازرسان و مدیرعامل تعاونی یا در سرمایه آن صورت گیرد ، باید به مرجع ثبت تعاونی اعلام شود. تغییر آن در حدود مقررات قانون بخش تعاونی در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است که باید به تصویب لااقل سه چهارم اعضای حاضر در آن برسد.

با ثبت تعاونی، اساسنامه و سایر اسناد تعاونی که به مرجع ثبت تسلیم شده است، رسماَ تسجیل می گردد و حقوق و تکالیف اعضا و مسئولان آن موقعیت رسمی پیدا می کند.

مرجع ثبت پس از ثبت تعاونی و انتشار آگهی آن ، باید رونوشتی از آگهی ثبت و اساسنامه ور به مهر خود را به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) ارسال کند.

• اساسنامه اتحادیه تعاونی

هر اتحادیه تعاونی ، باید اساسنامه داشته باشد. اساسنامه مشتمل بر مطالب و مقرراتی است که نوع و موضوع و حدود فعالیت اتحادیه و مراجع تصمیم گیری و مدیریت و نظارت اتحادیه و وظایف و اختیارات آن ها و نیز حقوق و تکالیف اعضا را تعیین می کند. اساسنامه اتحادیه تعاونی، باید مشتمل بر مطالب زیر باشد :

- نام اتحادیه با قید کلمه " تعاونی " و شهرستانی، استانی یا مرکزی بودن آن ؛

- اهداف اتحادیه ؛

- موضوع فعالیت ؛

- مدت اتحادیه ؛

- حوزه عملیات ؛

- مرکز اصلی و نشانی ؛

- سرمایه و سهام : ( مقدار سرمایه – تعداد سهام – مبلغ لازم الاتادیه هر سهم – نوع سهام – مدت و طریق پرداخت وجوه تعهدی سهام – شرایط انتقال سهام و غیره )

- مقررات راجع به عضویت : ( شرایط ورود به عضویت – مرجع قبول عضو – موارد خروج از عضویت و اخراج عضو – مرجع تصمیم گیری در اخراج و غیره ) .

- ارکان اتحادیه ، مرکب از :

- مجامع عمومی : ( انواع مجامع عمومی و مقررات راجع به آن ها، از قبیل مقررات راجع به دعوت – نصاب لازم برای رسمیت جلسات – اکثریت لازم برای تصمیم گیری و انتخاب اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی – صلاحیت ها یعنی وظایف و اختیارات مجامع عمومی و غیره )

- هیات مدیره ( تعداد اعضای اصلی و علی البدل – وظایف و اختیارات هیات مدیره – مقررات مربوط به اعمال مدیریت 0 انتخاب مدیرعامل – شرایط لازم برای انتخاب شدن به عضویت هیات مدیره و سمت مدیرعاملی ).

- هیات بازرسی ( تعداد اعضای اصلی و علی البدل – شرایط لازم برای انتخاب شدن – وظایف و اختیارات و غیره ) .

- مقررات مالی ( سال مالی اتحادیه – مقررات راجع به تهیه ترامه و حساب سود و زیان – سود ویژه سالانه و ترتیب تخصیص آن به امور مختلف – طرز تقسیم سود قابل تقسیم و غیره )

- مقررات مختلف از قبیل مقررات راجع به تغییر اساسنامه – حل اختلافات و غیره .

چند مطلب :

1. تهیه اساسنامه اتحادیه و پبشنهاد آن به اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب ، بر عهده هیات موسس می باشد.

2. طرح اساسنامه ، یعنی نمونه اساسنامه ای که به وسیله هیات موسس تکمیل شده است.

3. همان طور که اشاره شد، تصویب اساسنامه اتحادیه، در صلاحیت " اولین مجمع عمومی عادی " که در بدو تاسیس اتحادیه، تشکیل می شود قرار دارد و تصویب آن با اکثریت حداقل دو سوم آراء حاضر در آن انجام می شود.

4. اساسنامه مصوب، برای همه اعضای اتحادیه، حتی افرادی که در جلسه حاضرند و به آن رای نمی دهند و کسانی که در جلسه حضور ندارند، لازم الرعایه است.

5. داوطلبان عضویتی که با اساسنامه مصوب موافق نباشند، می توانند در همین جلسه ، درخواست عضویت خود را پس بگیرند و در این صورت باید از جلسه خارج شوند.

6. استرداد عضویت از طرف داوطلبان عضویتی که با اساسنامه مصوب موافقت نداشته باشند، باید در همان جلسه " اولین مجمع عمومی عادی " که اقدام به تصویب اساسنامه می کنند، صورت گیرد. می توان گفت که خارج از جلسه مذکور، استرداد درخواست عضویت ، قابل قبول نخواهد بود. استرداد عضویت باید بعد از تصویب شدن اساسنامه و قبل از شروع اقدامات مجمع درباره سایر موارد دستور جلسه ، از قبل انتخاب اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی و غیره ، صورت گیرد و کسانی که به استرداد درخواست عضویت خود اقدام کرده اند، باید بلافاصله جلسه مجمع را ترک کنند ؛ زیرا حضور این افراد در جلسه مجمع یا مشارکت آن ها در بررسی موارد دیگر دستور جلسه مجمع ، به علت اینکه از ردیف داوطلبان عضویت خارج شده اند ، غیرقانونی خواهد بود. در صورت حضور افراد مزبور در جلسه و ابراز رای، غیر از تصمیم راجع به تصویب اساسنامه سایر تصمیمات مجمع ، از درجه اعتبار ساقط خواهد بود.

7. نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی، بنا به تجویز بند 2 ماده 66 قانون بخش تعاونی، به وسیله وزارت تعاون تهیه و تدوین شده و در اختیار هیات موسس اتحادیه و سایر مراجعه کنندگان ، گذاشته می شود. وزارت تعاون ، علاوه بر نمونه اساسنامه ، برای تسهیل جریان امور مربوط به تعاونی ها، فرم هایی را نیز تهیه کرده است.

8. به موجب نمونه اساسنامه، هیچ یک از اعضای هیات مدیره ، نمی تواند سمت بازرسی یا مدیریت عامل یا عضویت هیات مدیره اتحادیه تعاونی دیگری را با موضوع و فعالیت مشابه بپذیرد، به عبارت دیگر ، عضویت در هیات مدیره یک اتحادیه با سمت های بازرسی و مدیریت عاملی و عضویت در هیات مدیره اتحادیه تعاونی مشابه " مانعه الجمع " است.

9. اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی، اعم از اصلی و علی البدل، به تعدادی که در اساسنامه قید شده است، انتخاب می شوند.

10. تغییر موادی از اساسنامه ممکن است . این امر در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده اتحادیه است، ولی تغییراتی که به وسیله این مجمع در اساسنامه داده می شود قابل اجراست که به تایید وزارت تعاون رسیده باشد.

هم چنین بخوانید :

- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تعاونی

- راهنمای تشکیل و ثبت شرکت تعاونی

از همراهیتان سپاسگزاریم.

کلیه امور ثبتی و اداری خود را به ما بسپارید.

در بند الف ماده 30 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 علامت تجاری این گونه تعریف شده است :

علامت و نام تجاری عبارتند از:

الف)علامت یعنی هر نشان قابل رویتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.

ب)علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رویتی که با عنوان علامت جمعی در اظهارنامه ی ثبت معرفی شود و بتواند مبدا و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یا خدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد.

ج) نام تجاری یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده ی شخص حقیقی یا حقوقی باشد.

همچنین، ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات در تعریف علامت تجاری مقرر می دارد : ” علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش – تصویر – رقم – حرف – عبارت – مهر – لفاف – و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود.

پس به طور کلی می توان گفت علامت تجاری یا برند، نشانه ای است مشخص کننده که می تواند روی محصول قرار گیرد یا همراه با ارائه خدمات یا بازاریابی محصول مطرح شود، کاربرد آن آگاه سازی مردم در رابطه با مبدا صنعتی یا تجاری کالا یا خدمات است. در واقع این گونه علائم ، به طور غیرمستقیم ، ضمانتی هستند برای کیفیت ، چرا که مصرف کننده انتظار دارد از کالا و خدمات همراه با علامت تجاری کیفیت مطلوبی را دریافت کند. علاوه بر این ، این علائم یکی از عناصر باارزش دارایی و سرمایه غیرمادی متعلق به شرکت ها هستند.

در دینای امروز، مشتریان برند، فقط محصول فیزیکی یا اصل خدمت را نمی خرند، بلکه موقعیت ، پرستیژ و مزایایی را که از آن طریق دریافت می دارند می خرند و این کیفیت غیرقابل لمس همان است که می تواند باعث ترجیح خرید یک محصول به محصولات مشابه شده و سهم بازار آن شرکت را افزایش دهد.

علایم تجارتی و صنعتی را می توان به انواع زیر تقسیم نمود:

1- علامت تجارتی

2-علامت صنعتی

3- علایم مربوط به محصولات

4- علایم مربوط به خدمات

5- علایم فردی

6- علایم عمومی یا جمعی

7- علایم ساده

8- علایم مرکب

9- علایم کتبی

10- علایم تصویری

11- علائم غیر مادی

ثبت علائم تجاری دارای محدویت قانونی است. قانون ثبت علائم و آئین نامه اصلاحی اجرایی مصوب سال 1337 ثبت علامت ذیل را ممنوع نموده است :

1. علائم رسمی، دولتی و مملکتی – نظیر پرچم ایران ، علائم وزارتخانه ها ، هلال احمر ، علائم نیروهای مسلح و …

2. علائمی که قبلاَ خود یا مشابه آن به ثبت رسیده باشد.

3. علائم منافی عفت عمومی و نظم و انضباط اجتماعی.

4. علائمی که دارای اسم و عبارت عمومی باشد و دولت استعمال آن را تحت علامت تجاری منع کرده باشد.

در ثبت علامت تجاری رعایت نکات ذیل اامی است :

1. علامت تجاری نباید تکراری و یا مشابه علایم مستعمل قبلی باشد

2. علامت تجاری یک شرکت باید در میان علائم شرکت های مشابه، مشخص و متمایز باشد و توسط افراد عادی به سهولت تمیز داده شود.

3. علامت تجاری باید بنحوی طراحی و تعیین می شود که موجب خطا، اشتباه، فریب و گمراهی مخاطب و مشاهده کننده نگردد.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با متخصصان ثبت شرکت نیک در ارتباط باشید.

ثبت شرکت مراحل مختلفی را طی می کند. برای اعلام تقاضای ثبت شرکت، در مرحله ی اول می بایست اطلاعات خواسته شده را از طریق سامانه ی اداره ثبت شرکت ها به نشانی  تکمیل کنید. مراحل ثبت شرکت اینترنتی موضوع این مقاله است که آن را به شرح ذیل مورد بررسی قرار می دهیم .

مراحل ثبت شرکت در سامانه  ی اداره ی ثبت شرکت ها :

مرحله اول

مرحله اول مربوط به تکمیل اطلاعات متقاضی می باشد.

_وارد کردن نام، نام خانوادگی، شماره تلفن و متقاضی تأسیس شرکت یا مؤسسه.

_ مشخص نمودن تابعیت متقاضی

_ در صورت ایرانی بودن وارد کردن شماره ملی و در صورت غیر ایرانی بودن وارد کردن شماره گذرنامه

_مشخص نمودن سمت متقاضی

_ تکمیل مشخصات شخص امضاکننده دفتر.( شخصی که اطلاعات شرکت را در اداره ثبت شرکتها تأیید می کند)

مرحله دوم

صفحه بعدی مربوط به نام و اطلاعات شخص حقوقی است .

_ ابتدا نوع شرکت از فهرست نوع شرکت انتخاب می گردد.

_ درج پنج نام درخواستی به ترتیب اولویت

_ دریافت شماره پیگیری نوزده رقمی و ذخیره اطلاعات واردشده

مرحله سوم

مرحله سوم د ر ارتباط با موضوع فعالیت

_ در صفحه مربوطه نوع فعالیت شرکت را مشخص نمایید.

_ تعیین مدت فعالیت مبنی بر محدود یا نامحدود بودن

_ معلوم نمودن وجود یا عدم وجود مجوز از سازمانها و ارگانهای خاص در صورت نیاز و وارد کردن شماره و تاریخ مجوز در صورت نیاز به مجوز.

مرحله چهارم

اطلاعات مرکز اصلی

که در این مرحله مشخصات پستی شامل، کد پستی و شماره تلفن، پست الکترونیک، شماره دورنگار، و نشانی تارنما در صورت نیاز وارد می گردد. هم چنین باید نشانی مرکز اصلی به عنوان مبدأ مراسلات پستی معلوم گردد.

مرحله پنجم

مرحله پنجم در ارتباط با سرمایه شخص حقوقی است شامل :

_ انتخاب نوع سرمایه شخص حقوقی از فهرست ( بانام یا بی نام بودن سهام و)

_ تعیین ارزش ریالی هر سهم.

_ تعیین تاریخ تعلق سهام به شرکت و تعیین ارزش سرمایه ریالی.

اشخاص (حقیقی و حقوقی)

_ تکمیل نام اشخاصی که در شرکت یا مؤسسه دارای سمت اند.

_ چنانچه شخص حقیقی باشد مشخصات شخصی فرد مانند نام ، نام خانوادگی، شماره ملی و و چنانچه حقوقی باشد نوشتن نام فارسی، تابعیت، شناسه ملی، شماره ثبت وتعیین تابعیت شخص حقیقی

سهام/ سرمایه اشخاص

در این صفحه اطلاعات مربوط به سهام یا سرمایه شخص وارد می شود. اطلاعاتی چون انتخاب شخص صاحب سهام از فهرست اشخاص شخصی، تعیین نوع سهام که آیا بی نام است یا با نام، نقدی است یا غیر نقدی. همچنین تعیین تعداد سهام و درصد سهام

مرحله ششم

سمت اشخاص و ارتباط بین اشخاص

وارد نمودن سمت شخص در مؤسسه یا شرکت. از فهرست نوع سمت، سمت شخص را انتخاب می کنیم. سپس تاریخ شروع سمت وبعد از آن مدت تصدی شخص در شرکت باید معلوم گردد. سپس اطلاعات نماینده قانونی را وارد می نماییم. یعنی شخص نماینده شده و شخصی که وکیل نماینده اوست و دیگر اطلاعات مربوط به نماینده.

شعب و سمت ها در شعب

چنانچه شرکت یا مؤسسه شعبه ای داشته باشد ابتدا کد پستی شعبه ، شماره تماس وکد ملی قیدشده، از فهرست واحد ثبتی شعبه، اداره ثبتی که شعبه در آن قرار دارد تعیین می شود.

بعد از پر نمودن جاهای مربوط به شعب، سمت فردی که قبلاَ در اشخاص وارد شده وارد می گردد.

مرحله هفتم

رومه

اطلاعات سال مالی شرکت در این قسمت وارد می شود. یعنی روز و ماه شروع سال مالی. همچنین اطلاعات رومه شرکت یا انتخاب از فهرست رومه شرکت تعیین می شود.

سپس متن اظهارنامه و اساسنامه شرکت یا مؤسسه را باید وارد نمود. در مرحله پایانی با توجه به نوع شرکت مدارکی که متقاضی باید ارائه کند نشان داده شده و باید گزینه تأیید مدارک مورد نیاز را تیک زد که متقاضی باید آنها را تهیه کند.  کلیک بر روی گزینه پذیرش پایان کار بوده و تقاضای تأسیس ثبت نهایی شده و ارسال می گردد. بعد از دریافت رسید پذیرش اینترنتی،  مدارک تأیید شده و پرینت شده از طریق سامانه باید توسط اعضا امضا شود.

بعد از اتمام، سامانه یک شماره ثبت می دهد که برای چاپ در رومه به آن احتیاج خواهد بود.

مدارکی که بعد از تکمیل مراحل ثبت از طریق پست ارسال می گردد:

_ دو نسخه از مدارکی که توسط اعضاء امضا شده.

_ کپی مدارک شناسایی افراد.

_ گواهی عدم سوء پیشینه ی کیفری اعضا.

_ یک برگه ازتأیید نام و برگه ی رسید پذیرش اینترنتی.

متقاضیان محترم ثبت شرکت ، می توانند تمامی امور ثبتی و اداری خود را به متخصصان ثبت شرکت  بسپارند.

کلیه خدمات ثبتی در سریع ترین زمان و با مناسب ترین هزینه در این موسسه به صورت ویژه ارائه می گردد.